Ἰ. Στιβακτῆς (^1995): «Νειρεύεται ἡ μάνα μου Ἑλένη Ἰω. Στιβακτῆ
τὸν ἅγιο νὰ τῆς λέει: Γιατὶ περνᾶτε καὶ πατᾶτε καὶ δὲν τὸ φτιάνετε;»
Ἡ Ἑλένη τὸ εἶπε τοῦ παπποῦ (^Δημητρίου Στιβακτῆ). Μαζεύτηκαν ὅλοι οἱ
Στιβακταῖοι καὶ τὸ ἔκτισαν γύρω στὰ 1905. Τὸ λειτουργᾶνε τὸν Αὔγουστο.
Ἐπισκευὴ καὶ φτιάξιμο τῆς σκεπῆς ἔγινε τὸ 1956. Ἦταν χωρὶς ταβάνι. Ἡ τε-
λικὴ ἀνακαίνιση ἔλαβε τέλος τὸ 2000, ὅπως εἶναι χαραγμένο στὸ τσιμεντέ-
νιο δάπεδο τοῦ περιβόλου. Τὴν τελικὴ αὐτὴ διαμόρφωση, ἡ
ὁποία ἔκαμε «ἀγνώριστο» τὸ ἐκκλησάκι, ἐπιμελήθηκε ὁ Ἠ-
λίας Τσαπρούνης. Τὸ ναΐδριο εἶναι περιφραγμένο καὶ ἔχει
διαστάσεις χωρὶς τὴν κόγχη τοῦ ἱεροῦ 7,15×4,50 μέτρα.
Στὸν περίβολο ὑπάρχουν 4 σιδερένια παγκάκια. Ἐδῶ συν-
δυάζεται ἡ προσευχή, ἡ μελέτη καὶ ἡ ἀπόλαυση τῆς φύσης.
Συντροφεύει καὶ ἕνα μικρὸ καμπανάκι μὲ ἄνοιγμα ποὺ ἔχει
διάμετρο 20 ἑκατοστά.
Στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ναϊδρίου ὑπάρχει χτιστὸ τέμπλο μέχρις ὀροφῆς μὲ
δύο πύλες. Τὸ δάπεδο εἶναι φτιαγμένο μὲ ἁρμολογημένα κομμάτια μαρμά-
ρου κομμένα ἀκανόνιστα. Τὸ ἀποτέλεσμα ὅμως εἶναι πολὺ καλό. Ἐπίσης ὑ-
πάρχει ἕνα μανουάλι σιδερένιο ἐγχώριας κατασκευῆς παρατημένο ἔξω. Ἀν-
τικαταστάθηκε μὲ νεώτερο τοῦ ἄμμου. Ἕνα μανάλι σὲ τύπο τρίαινας εἶναι
χαρακτηριστικὸ σὲ πολλὰ ἐξωκκλήσια. Κοντὰ στὸν ἅγιο Γεώργιο βρίσκεται
ἡ πηγὴ τοῦ ἁγίου Γεωργίου μὲ κρύο νερό. Παλιότερα ἔρρεε σὲ σκαμμένους
κορμοὺς δέντρων. Σήμερα ἡ ἀκαλαισθησία τοῦ τσιμέντου δὲν ἄφησε ἀμέτο-
χη καὶ τὴν πηγὴ αὐτή. Ἐπίσης ἐκεῖ κοντὰ ὑπάρχει καὶ ἡ σπηλιὰ τοῦ Κανα-
βούρ. Μέναν οἰκογένειες ἐπὶ Τουρκοκρατίας. Ἡ περιοχὴ εἶναι ἀπὸ τὶς καλύ-
τερες τοῦ Παρνασσοῦ.
Πηγή. Εξωκκλήσια τού π.Λουκά Βακάλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου