Γράμμα μιάς Μάννας.

Γράμμα   μιας  μάνας

 

   « Μητέρα .Θεά της αγάπης  και της ηθικής .

    Τίποτε μπροστά σου δεν αξίζει .

    Τίποτε  δεν μπορεί να σε κοιτάξει κατάματα χωρίς να ντραπεί.

     Ιέρεια της καλοσύνης είσαι   και ο ναός σου , οι ζωές των παιδιών σου»                                                           

         

Παιδί μου.

    Κρατάω τους εφηβικούς σου στίχους και θέλω να σου πω πως έτσι είναι η μάνα .Ταγμένη στων παιδιών της το ναό .

   Διώχνει με  την καρδιά της τους   βέβηλους  επισκέπτες.

   Ξεπλένει με τα μάτια της  τις μέρες των παθών  και τα αίματα από τις μάχες των δαιμόνων.

     Μαζεύει το δάκρυ των  πληγών και τις αγιάζει με το μύρο της τρυφεράδας της , με το σταυρό των ευχών της .

     Αφουγκράζεται τους ανέμους που μπαινοβγαίνουν στου ναού τα δώματα , για να μην πάρουν τα όνειρα σε αδιέξοδους  δρόμους.

     Νανουρίζει της λέξεις της ομορφιάς και τους εφιάλτες αποδιώχνει όσο να ρθεί το φως , στα ταξίδια της ψυχής σου .

     Ονειρεύεται απ΄τη στιγμή που ανατέλλεις  .

     Στην αρχή αιχμαλωτίζεις το χέρι της  για να πατήσεις στη γή.

    Υστερα τρομάζεις στο άγνωστο σύμπαν που σου έταξε η  αγάπη .

Νιώθεις το κέντρο του κόσμου,  ρουφώντας αχόρταγα  τη  ζωή .

    Ανεβαίνεις στις διαστάσεις της ύλης  και του νου , κι αποζητάς τη λατρεία .΄Ωσπου θα συναντήσεις τον Άλλο  για να δώσεις το βλέμμα ,το χαμόγελο ,τον θυμό , το φιλί ,τον πόνο ,το ευχαριστώ,  τη συγνώμη .      

     Παιδί μου,  ο εχθρός σου που ξυπνά κι απαιτεί να σου τρώει το μερτικό της προσφοράς,  είναι  Ο ΕΑΥΤΟΣ  ΣΟΥ .

     Μην του δίνεις πιο πάνω απ΄όσο του χρωστάς , γιατί θα  φτάσει στο μηδενισμό σου .

     Ζυγαριά κι αρμονία . Μόνο έτσι θα βρείς το πρόσωπό σου .΄Ετσι που σαν κοιτάξεις στον καθρέφτη να μην ντρέπεσαι για κείνον ποτέ.

    Δέξου τον πόνο. Γιατί από κεί  βγαίνει η γνώση  κι η ζωή. Η ωριμότητα κι η θέληση. Η προσγείωση και η υπέρβαση .

        Μαζεύω τα γιασεμιά με τα πιστεύω σου  που πατήθηκαν και τ΄ακουμπώ στη γωνιά της θύμησης . Αύριο θα τα δείς κιτρινισμένα απ΄το χρόνο , να διηγούνται τις ιστορίες που χτίσανε το ναό σου .

        Σε αυτούς τους τρομαχτικούς καιρούς της απομόνωσης, όπου τα ιερά ξεχάστηκαν ,μην αφήσεις  να σε πλανέψουν .

        Να θυμάσαι πως οι δαίμονες δεν φεύγουν με τα χρόνια ,απλά σιγά σιγά σωπαίνουν γιατί γινόμαστε πιο δυνατοί. Παίρνουν μορφές ασύλληπτες και σχεδόν πάντα ξέρουν την Αχίλλειο πτέρνα σου .Γιαυτό έχουν τον τρόπο να σε πείσουν .

       Παιδί μου , η πιο τρομαχτική λέξη είναι η εξάρτηση . Από οτιδήποτε.  Ακόμα κι από μένα, τη μάνα σου . Μη φοβάσαι  και την ψυχή σου να μην ορίζει κανένας και τίποτε. Μονάχα εσύ να κατευθύνεις τους στόχους σου και να μετράς με την παλάμη σου το άγνωστο και με της Οικουμένης τις κραυγές  τον πόνο σου . Για να  πιστέψεις  το Γολγοθά του κόσμου .

        Εγώ η μάνα του σήμερα ,νιώθω τόσο μικρή , μπροστά στα θαύματα της ύλης και τόσο αποτροπιασμό για τα αποτελέσματα του πολιτισμού της .

       Η  μάνα γή βογγά . Οι μάνες του κόσμου μοιρολογούν αντί να νανουρίζουν τα παιδιά τους . Σεισμοί των λαών και της φύσης  στοιχειώνουν τη γενιά σου. Οι θρόνοι  μας έζωσαν και ο κλοιός στενεύει.

      Κρατήσου απ΄την Αγάπη κι από σένα και σώσε τα όνειρά σου .

         Ανάμεσα στο σκυμμένο κεφάλι και την έπαρση , προτίμησε το ίσιο βλέμμα .

         Από το  δεν  προτίμησε το θα και πάλεψε. Ο αγώνας είναι  πιό μεγάλος σήμερα που  οι άνθρωποι έχουν χαθεί μες τον τρόμο  και τα λόγια της απάτης. Απεγνωσμένες εκκλήσεις , εκατόμβες, θύματα, και της απάθειας ο θρίαμβος.

         Όμως , ο καπετάνιος  στη φουρτούνα φαίνεται .

         Ποτέ μην πας στην άρνηση, ποτέ στην πτώση . Μην επιλέγεις για  τον εαυτό σου το χειρότερο.   

       Τίποτα   μην αγαπήσεις που πουλιέται .

        Αγάπα τη ζωή και  πάλεψε , κρατώντας  για πυξίδα το μίτο της Αριάδνης , του Σωκράτη τη φωνή , του Χριστού το Ευαγγέλιο.

      Συγχώρεσέ με , αν  δεν μπόρεσα,  να γίνει  πιό καλός ο κόσμος .

              Στο  ναό σου  γονατίζω και  προσεύχομαι .

              

  
Η δημοσίευση αυτή, είναι υποχρέωση τού ιστολογίου, αποτελεί ένα μικρό ευχαριστώ στίς Μάννες. Είναι τής Μαρίας Σκουρολιάκου πνευματικό παιδί, καί το δημοσιεύουμε καί ας μήν έχουμε τήν συγκαταθεσή της.