Α᾿νῆκε στὴν ἐνορία τοῦ ἁγίου Δημητρίου. Τὸ 1907 ἱδρύθηκε ὁ γεωρ-
γικὸς σύλλογος Κάτω Καλυβίων 8 χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν Ἀμφίκλεια.
Ὑπάρχει μέχρι σήμερα. Ἐπὶ ἐπισκόπου Ἰακώβου δωρήθηκε στὸ
σύλλογο τὸ ἐξωκκλήσι. Οἱ γείτονες δώρησαν περὶ τὰ 8 στρέμματα χωράφι-
α. Τὸ συμβούλιο τὰ περίφραξε καὶ τὸ 1910 φύτεψαν ἥμερα ἐλαιόδεντρα φερ-
μένα ἀπὸ τὴ Στυλίδα, τὰ ὁποῖα ὑπάρχουν μέχρι σήμερα. Τὰ ἐπιμελεῖται ὁ
σύλλογος ἀμισθεί. Γιορτάζει στὶς 8 Μαΐου.
Τὸ σημερινὸ ἐκκλησάκι εἶναι πλήρως ἀνακαινισμένο. Ἔχει καινούρια
σκεπή, καινούρια πόρτα καὶ παράθυρα (ξύλινα), ξύλινο ὑπόστεγο πρὸ τῆς
εἰσόδου κεραμοσκεπὲς καὶ μαρμαρόστρωση στὸ δάπεδο τοῦ ναοῦ. Τὸ μάρ-
μαρο εἶναι γκριζωπό. Ἐπίσης ἀπέκτησε καὶ μικρὸ τροῦλλο. Ὁ ναὸς ἔχει δια-
στάσεις χωρὶς τὴν κόγχη τοῦ ἱεροῦ 12×4,76 μέτρα. Τὸ τέμπλο εἶναι χτιστὸ
μὲ δύο πύλες καὶ ἔχει νεώτερες τοιχογραφίες. Φέρουν ὑπογραφή: Χριστο-
φ
ρα̋ μοναχ ̋ 2001. Τὸ βασικὸ θέμα ἔχει γίνει σὲ μουσαμᾶ ποὺ κόλ-
λησε μετὰ στὸν τοῖχο, ἐνῶ τὰ δευτερεύοντα θέματα τῆς διακόσμησης καὶ ὁ
κάμπος (φόντο) μὲ τὶς ἐπιγραφὲς ἔγιναν ἀπευθείας στὸν τοῖχο. Πρόκειται
γιὰ νεώτερη καὶ πιὸ εὔκολη τεχνική. Ἡ τοιχογραφία γίνεται ταπετσαρία
στὸν τοῖχο. Συναντήσαμε βέβαια προηγουμένως ζωγραφισμένο μουσαμᾶ
στὸ τέμπλο τῶν ἁγίων Ἀναργύρων καὶ τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου ἀλλὰ ἐκεῖ
πρόκειται γιὰ ἐλαιογραφία καὶ ὁ μουσαμᾶς εἶναι καρφωμένος στὶς ἄκρες
του ἐπὶ τοῦ τοίχου. Στὸ πάνω μέρος ὑπάρχει τὸ δωδεκάορτο καὶ σταυρὸς μὲ
δρακόντια, ὅλα ξύλινα καὶ νεώτερα. Οἱ εἰκόνες τοῦ παλιοῦ τέμπλου βρί-σκονται στὸ Ἱερό. Ἡ ἁγία Τράπεζα εἶναι ἐνσωματωμένη στὴν κόγχη τοῦ
Ἱεροῦ. Ἐπίσης ὑπάρχουν 2 μπρούτζινα μανουάλια μὲ δύο καὶ μὲ τρεῖς σει-
ρὲς κηροπήγια ἀντίστοιχα. Ὑπάρχουν καὶ 3 παλιὰ καντήλια χωρὶς ἰδιαίτερη
ἀξία. Νερὸ παίρνει ἀπὸ τὴν πάνω βρύση τῶν Κ. Καλυβίων.
Παλιὰ γινόταν μεγάλο πανηγύρι. Ὁ κόσμος ἔμενε στὰ Καλύβια. Ἐρ-
χόντουσαν στὸ χωριὸ τὸ Σαββατόβραδο. Στὸ πανηγύρι, ποὺ γινόταν στὶς 8
Μαΐου, οἱ νοικοκυρὲς ἔρριχναν στὰ ζῶα τὰ καλύτερα ροῦχα. Τὸ βράδυ γύρι-
ζαν ὅλοι τραγουδώντας. Διηγήθηκε ὁ μπαρμπα-Γιάννης Πανουργιᾶς
(^1994): «Ἀλησμόνητος μοῦ ἔχει μείνει ἡ πρώτη Λειτουργία τοῦ συλλόγου
τὸ 1908 μὲ τὸν πρόεδρόν του ἑλληνοδιδάσκαλον Γεώργιον Στρογγύλην (Κουτ-
σουμπόν), δύο σεβαστοὺς γέροντες τοῦ διοικητικοῦ συμβουλίου Εὐστάθιον
Σταυραετὸν καὶ Κωνσταντῖνον Φλῶρον, τοὺς ἱερεῖς παπα-Γιάννην Κουτσουπι-
ὰν καὶ παπα-Στάθην Σκαλίγκον καὶ τὸν μουσικὸν ἱεροψάλτην Γεώργιον Σκα-
λίγκον μὲ τὴν μελωδικὴν καὶ βροντώδη φωνήν του. Ἐγὼ δὲ 11 ἐτῶν τότε διά-
βασα τὸν κανόνα τοῦ ἁγίου. Πλῆθος κόσμου. Ἐρχόταν καὶ ὁ Κιπενῆς ἀπὸ τὸ
Μόδι μὲ τὴν πίπιζα καὶ ὁ Εὐστάθιος Παναγιωτόπουλος μὲ τὸ νταοῦλι». Σήμε-
ρα προφανῶς δὲν γίνονται τέτοια πράγματα. Μουσικοὶ ψάλτες δυστυχῶς
δὲν ὑπάρχουν στὸ Δαδί. Στὸ προαύλιο τοῦ ναοῦ ὑπάρχουν παγκάκια. Ὑ-
πάρχει καὶ μιὰ καμπάνα, ἐνῶ ἐξαφανίστηκαν τὰ παλιὰ σήμαντρα. Στὴ νο-
τιοδυτικὴ πλευρὰ ἐφάπτεται μιὰ μικρὴ ἀποθήκη μὲ διαστάσεις 5,8×2,96 μέ-
τρα. Ἡ εἴσοδός της εἶναι ἀπ᾿ ἔξω. Γιὰ νὰ γίνει ὅμως κόπηκε ἕνα μεγάλο
δέντρο καὶ αὐτὸ εἶναι ἄσχημο, γιατὶ τέτοια εἴδη δὲν ξαναγίνονται ἀμέσως.
Ἔγινε γιὰ νὰ τακτοποιοῦνται διάφορα πράγματα, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὸ
ναὸ καὶ τὸ πανηγύρι καὶ νὰ φυλάσσεται ἡ σημαία. Βλέπετε, στὴν ἐπαρχία,
ἔχει τὴ σημασία του ἀκόμη αὐτὸ τὸ σύμβολο.
Πόνημα τού Ιερομονάχου π.Λουκά Βακάλη.
.jpg)
.jpg)
