Λίγα πράγματα για το χωριό μου την ΑΜΦΙΚΛΕΙΑ, το παλιό ΔΑΔΙ, μέσα από παλιά έγγραφα και φωτογραφίες.
Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015
Έκρηξη. Mέ τά μάτια τής ψυχής΄τής Μαρίας Σκουρολιάκου.
Στους κλώνους μιας τσιντόνιας
αιμάτινο πουκάμισο
Σφυρίζει αγέρας στα ηφαίστεια των σπόρων.
Σκάβει ουρανούς από ονόματα βαριά
και την ελπίδα ταξιδεύει
στις ανθρώπινες πλατείες
να κυματίσει δάκρυ ψιθυρίζοντας πατρίδα.
Κι ας μπήγονται καρφιά στις λέξεις.
Κι ας αναδεύονται στην τρύπα τους τα ερπετά.
Μ’ ένα Φλεβάρη να χορεύει τις αμυγδαλιές
κι ένα μαχαίρι κρητικό στα χέρια
φιλάει στο στόμα η ζωή το φόβο
και γίνεται ξανά η εκρηξη.
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015
Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015
Ο Οσιος Λουκάς
Τό απόσμασμα πού αφορά τό παρεκκλήσι είναι από τό βιβλίο τού π.Διομήδη Παναγιωτόπουλου "ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΑΔΙΩΤΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΙ".
Εδώ φαίνονται οι Δαδιώτες πού αγοράσανε χωράφια όπως ο Κωνσταντίνος Κρόκος πού αγόρασε χωράφι στήν τοποθεσία "ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ" καί ο Γιαννάκης Λαζάρου στήν τοποθεσία "ΛΙΘΑΡΙ", ενώ ο Νικόλαος Σκλαβούνος στήν τοποθεσία "ΕΞΩ ΚΟΡΔΕΛΙΟ", τό 1835 .
Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015
ΤΟ ΑΠΑΝ᾿᾿ ΓΙΟΦΥΡΙ ΕΠΕΣΕ
Ενα ἀπὸ τὰ ἀξιολογότερα μεσαιωνικὰ μνημεῖα τῆς περιοχῆς
φισσοῦ, ποὺ ἄρχισε νὰ πέφτει.
Τὸ πόση ἀξία ἔχουν τὰ πέτρινα καμαρωτὰ γιοφύρια, ὡς μεσαι-
ωνικὰ μνημεῖα τέχνης γιὰ τὴν πατρίδα μας, δὲν μπορεῖ νὰ ἀναλυθεῖ
σὲ ἕνα μικρὸ ἄρθρο. Ἀρκεῖ νὰ σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι γινόταν ἀκόμα καὶ
ἀνθρωποθυσία, προκειμένου νὰ στηθεῖ αὐτὸ τὸ δύσκολο, ἐκεῖνο τὸν
καιρό, ἔργο:
«καὶ μὴ στοιχειώσετε ὀρφανό, μὴ ξένο, μὴ διαβάτη
παρὰ τοῦ πρωτομάστορα τὴν ὄμορφη γυναῖκα»
λέει τὸ δημοτικὸ τραγούδι γιὰ τὸ γιοφύρι τῆς Ἄρτας. Τὸ γιοφύρι τῆς
Ἄρτας ὅμως εἶναι συντηρημένο καὶ ζεῖ. Χαίρεσαι νὰ τὸ βλέπεις ἀκό-
μα καὶ σὲ φωτογραφία. Μπορεῖς νὰ περπατήσεις πάνω ἀγναντεύον-
τας τὴ φύση. Τὸ δικό μας καταρρέει
Τὰ γιοφύρια, ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἦταν πολὺ ἀπαραίτητα, ἀφοῦ
ἄνθρωποι καὶ ζῶα ἔπρεπε νὰ περάσουν τὸ ποτάμι, προκειμένου νὰ
ἐπικοινωνήσουν μὲ τὴν ἀντίπερα ὄχθη. Δὲν ἦταν εὔκολη ἡ ἐπικοι-
νωνία. Στὴν προσπάθειά τους αὐτὴ εἶχαν πνιγεῖ ὄχι λίγοι. Γι᾿αὐτὸ
ἔπρεπε νὰ γίνει αὐτὸ τὸ σημαντικὸ καὶ δύσκολο γιὰ τότε ἔργο καὶ νὰ
χρηματοδοτηθεῖ ἀπὸ ἐξέχον πρόσωπο.
Σήμερα, στὸν αἰῶνα τοῦ μπετοῦ, αὐτὰ τὰ ἔργα δὲν εἶναι τίπο-
τα. Εἶναι ὅμως μνημεῖα. Δὲν ξαναγίνονται ἀλλὰ στέκονται, γιὰ νὰ
μᾶς ὑπενθυμίζουν αὐτὲς τὶς παλιότερες ἐποχές. Νὰ θυμώμαστε πῶς
ζοῦσαν τότε οἱ ἄνθρωποι.
Τὸ ἀπάν᾿ γιοφύρι μὲ τὶς πολλὲς καμάρες ἔπαθε μερικὴ κατάρ-
ρευση. Μετὰ σκεπάστηκε μὲ γαλβανισμένα τσίγκια. Σὰν νὰ μᾶς λέ-
νε οἱ τοπικὲς ἀρχὲς ὅτι δὲν πρόκειται νὰ γίνει τίποτε γιὰ νὰ ἀποκα-
τασταθεῖ ἡ ζημιά. Ἔτσι ἀναμένει τὴν ὁλικὴ κατάρρευση. Δὲν χρειά-
ζεται πλέον.
Τὸ ἀπάν᾿ γιοφύρι πρέπει νὰ ζήσει. Γιὰ τὸ ζῶο ποὺ πιθανῶς
θυσιάστηκε στὰ θεμέλιά του καὶ γιὰ τὴν κατασκευή του, ποὺ καμ-
μία μπετομηχανὴ δὲν μπορεῖ νὰ φτάσει ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ τὸ φτιά-
ξει. Πρέπει νὰ γίνει, γιὰ νὰ μὴν ἔχει ἡ Ἤπειρος τὸ προνόμιο τῶν
πολλῶν πέτρινων γεφυριῶν. Ἔχει καὶ τὸ Δαδὶ πέτρινα γεφύρια μὲ
μία μεγάλη καὶ πολλὲς μικρὲς καμάρες. Ἂς μὴν ἔχει πολλὰ ποτάμια.
Φτάνει αὐτὸ τὸ ἕνα!
Αυτά έγραφε παλιότερα σέ άρθρο του ο παπα-Λουκάς Μπακάλης, έλα ντέ πού έγινε τό κακό...
Οι βροχές τών τελευταίων ημερών τό ρίξανε...
Γίνανε προσπάθειες από τήν σημερινή δημοτική αρχή, γιά νά λέμε τήν αλήθεια, αλλά καί εδώ βασίλεψε η γραφειοκρατία.....
Οι βροχές τών τελευταίων ημερών τό ρίξανε...
Γίνανε προσπάθειες από τήν σημερινή δημοτική αρχή, γιά νά λέμε τήν αλήθεια, αλλά καί εδώ βασίλεψε η γραφειοκρατία.....
Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)