ΤΟ ΑΠΑΝ᾿᾿ ΓΙΟΦΥΡΙ ΕΠΕΣΕ

Κρίμα......

Ενα ἀπὸ τὰ ἀξιολογότερα μεσαιωνικὰ μνημεῖα τῆς περιοχῆς

μας ζητάει βοήθεια. Πρόκειται γιὰ τὸ ἀπάν᾿ γιοφύρ τοῦ Κη-
φισσοῦ, ποὺ ἄρχισε νὰ πέφτει.

Τὸ πόση ἀξία ἔχουν τὰ πέτρινα καμαρωτὰ γιοφύρια, ὡς μεσαι-

ωνικὰ μνημεῖα τέχνης γιὰ τὴν πατρίδα μας, δὲν μπορεῖ νὰ ἀναλυθεῖ

σὲ ἕνα μικρὸ ἄρθρο. Ἀρκεῖ νὰ σκεφθεῖ κανεὶς ὅτι γινόταν ἀκόμα καὶ

ἀνθρωποθυσία, προκειμένου νὰ στηθεῖ αὐτὸ τὸ δύσκολο, ἐκεῖνο τὸν

καιρό, ἔργο:

«καὶ μὴ στοιχειώσετε ὀρφανό, μὴ ξένο, μὴ διαβάτη

παρὰ τοῦ πρωτομάστορα τὴν ὄμορφη γυναῖκα»

λέει τὸ δημοτικὸ τραγούδι γιὰ τὸ γιοφύρι τῆς Ἄρτας. Τὸ γιοφύρι τῆς

Ἄρτας ὅμως εἶναι συντηρημένο καὶ ζεῖ. Χαίρεσαι νὰ τὸ βλέπεις ἀκό-

μα καὶ σὲ φωτογραφία. Μπορεῖς νὰ περπατήσεις πάνω ἀγναντεύον-

τας τὴ φύση. Τὸ δικό μας καταρρέει

Τὰ γιοφύρια, ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἦταν πολὺ ἀπαραίτητα, ἀφοῦ

ἄνθρωποι καὶ ζῶα ἔπρεπε νὰ περάσουν τὸ ποτάμι, προκειμένου νὰ

ἐπικοινωνήσουν μὲ τὴν ἀντίπερα ὄχθη. Δὲν ἦταν εὔκολη ἡ ἐπικοι-

νωνία. Στὴν προσπάθειά τους αὐτὴ εἶχαν πνιγεῖ ὄχι λίγοι. Γι᾿αὐτὸ

ἔπρεπε νὰ γίνει αὐτὸ τὸ σημαντικὸ καὶ δύσκολο γιὰ τότε ἔργο καὶ νὰ

χρηματοδοτηθεῖ ἀπὸ ἐξέχον πρόσωπο.

Σήμερα, στὸν αἰῶνα τοῦ μπετοῦ, αὐτὰ τὰ ἔργα δὲν εἶναι τίπο-

τα. Εἶναι ὅμως μνημεῖα. Δὲν ξαναγίνονται ἀλλὰ στέκονται, γιὰ νὰ

μᾶς ὑπενθυμίζουν αὐτὲς τὶς παλιότερες ἐποχές. Νὰ θυμώμαστε πῶς

ζοῦσαν τότε οἱ ἄνθρωποι.

Τὸ ἀπάν᾿ γιοφύρι μὲ τὶς πολλὲς καμάρες ἔπαθε μερικὴ κατάρ-

ρευση. Μετὰ σκεπάστηκε μὲ γαλβανισμένα τσίγκια. Σὰν νὰ μᾶς λέ-

νε οἱ τοπικὲς ἀρχὲς ὅτι δὲν πρόκειται νὰ γίνει τίποτε γιὰ νὰ ἀποκα-

τασταθεῖ ἡ ζημιά. Ἔτσι ἀναμένει τὴν ὁλικὴ κατάρρευση. Δὲν χρειά-

ζεται πλέον.

Τὸ ἀπάν᾿ γιοφύρι πρέπει νὰ ζήσει. Γιὰ τὸ ζῶο ποὺ πιθανῶς

θυσιάστηκε στὰ θεμέλιά του καὶ γιὰ τὴν κατασκευή του, ποὺ καμ-

μία μπετομηχανὴ δὲν μπορεῖ νὰ φτάσει ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ τὸ φτιά-

ξει. Πρέπει νὰ γίνει, γιὰ νὰ μὴν ἔχει ἡ Ἤπειρος τὸ προνόμιο τῶν

πολλῶν πέτρινων γεφυριῶν. Ἔχει καὶ τὸ Δαδὶ πέτρινα γεφύρια μὲ

μία μεγάλη καὶ πολλὲς μικρὲς καμάρες. Ἂς μὴν ἔχει πολλὰ ποτάμια.

Φτάνει αὐτὸ τὸ ἕνα!

Αυτά έγραφε παλιότερα σέ άρθρο του ο παπα-Λουκάς Μπακάλης, έλα ντέ πού έγινε τό κακό... 

Οι βροχές τών τελευταίων ημερών τό ρίξανε...

Γίνανε προσπάθειες από τήν σημερινή δημοτική αρχή, γιά νά λέμε τήν αλήθεια, αλλά καί εδώ βασίλεψε η γραφειοκρατία.....