Έρχεται καί η μέρα πού θά λειτουργηθεί η Αγιαρσαλή. Αυτό αποτέλεσε τήν αιτία γιά τήν σημερινή ανάρτηση.
Περάσανε πολλά χρόνια αλλά ποτέ μου δέν θά ξεχάσω τήν ανάβαση στήν Αγιαρσαλή εκείνα τά χρόνια, καί πάντα στήν μνήμη μου έρχεται ο παπα-Λεωνίδας μέ τό γαϊδουράκι του. Γεροντάκι ήτανε,πλέον, αλλά λές καί τό γαϊδουράκι ήξερε τόν δρόμο καί πήγαινε τόν Λειτουργό στήν Αγιαρσαλή.
Νάσαι καλά εκεί πού είσαι μακαριστέ παπα-Λεωνίδα.
Ο Παπα-Λέων όπως τον αποκαλούσαν οι γείτονές του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πόση συγκίνηση τον θυμάμαι!!!
Πολλές φορές μικρό παιδί τις Κυριακές του καλοκαιριού που ήμουν στο Δαδί έμπαινα στο ιερό σαν παπαδάκι και τον θυμάμαι σαν να είναι τώρα.