Συναυλία τής σχολής Κέφου στήν Αμφίκλεια

Τά αποτελέσματα τών εκλογών τής Ν.Δ στό Δαδί.

Έχουμε λοιπόν καί λέμε.
Εψήφισαν 229 Νεοδημοκράτες.

Έλαβον.
Μεϊμαράκης 111
Τζιτζικώστας 72
Μητσοτάκης 34
Γεωργιάδης 12

Εργασίες στούς Αγίους Αναργύρους.

Περάσανε κιόλας δυό χρόνια πού ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης τών ζημιών στήν Αγιανάργυρη.
Τώρα γεμάτοι χαρά προχωράμε στήν "λεπτομέρεια" μέσα καί έξω από τήν εκκλησία.
Αυτόν τόν καιρό θά μπεί καί "ρεύμα"γιά νά υπάρχει ένα φώς τήν νύχτα στήν εκκλησία, προσφορά τού Θανάση Περέτη καί τής οικογενειάς του.
Από κάτω στόν χώρο μέ τά τσιμέντινα τραπέζια θά αρχίσει η κατασκευή μιάς ψησταριάς γιά τούς επισκέπτες τής Αγιανάργυρης σέ γιορτινές ημέρες γιά νά μήν ανάβουν φωτιές γιά ψήσιμο όπου λάχει. Προσφορά τού Δημήτρη Κουγιάτσου.
Τό Σαββατοκύριακο, πού μάς πέρασε, τοποθετήθηκαν εκκλησιαστικά ανάγλυφα τόσο μέσα στό  τέμπλο τής εκκλησίας όσο καί στό υπόστεγο. Εδώ νά ευχαριστήσουμε τόν Γιάννη Δ. Χρυσικό γιά τήν μεγάλη του δωρεά πού έδωσε τήν έναρξη αυτής τής προσπάθειας. 
Από κοντά νά πούμε ένα ακόμη ευχαριστώ στόν Παναγιώτη Φινέ πού μάς δώρισε τά υλικά πού χρειαστήκαμε καί τόν Δημήτρη Σφυρή πού μάς έβαλε τό καύσιμο τής γεννήτριας.

Τελειώνοντας, θάπρεπε νά ακουστεί καί ένα ευχαριστώ στόν Βασίλη Λαγό πού τοποθέτησε τά ανάγλυφα δωρεάν.

Δαδιώτικη σουσαμόπιτα.

Στο Δαδι τα Χριστουγεννα εφτιαχναν την σουσαμοπιτα. Αξιζει να την δοκιμασετε.......

Μερίδες: 20

Χρόνος προετοιμασίας: μια ωρα

Συστατικά

1.5 κιλο σουσαμι. 2. 2 κουταλιες γλυκου κανελογαρυφαλα. 3. 1 ποτηρι νερου λαδι. 4.3 ποτηρια νερου ζαχαρη [ το ενα μεσα και τα δυο στο σιροπι]. 5. 16 φυλλα. 6.πορτοκαλοφλουδα τριμενη απο ενα πορτοκαλι. 7.λιγη φρυγανια [η ενα μασουρι γεμιστα μπισκοτα]

Οδηγίες

Καβουρδιζουμε το σουσαμι και μεσα σε ενα πλαστηρι με την βοηθεια ενος μπουκαλιου τριβουμε το σουσαμι με τα μπικοτα. Ριχνουμε μεσα τα κανελογαρυφαλα και το πορτοκαλι. Ζεσταινουμε το λαδι. Στο ταψι στρωνουμε το φυλλο και το αλειφουμε με ενα πινελο λιγο λαδι μεχρι τα τρια πρωτα φυλλα. Αρχιζουμε μετα την γεμιση που πρεπει να τελειωσει στα επομενα δεκα φυλλα αλειφοντας καθε φυλλο με λιγο λαδι. Στο τελος βαζουμε τα υπολοιπα τρια φυλλα με λαδι. Χαραζουμε μπακλαβαδωτα την σουσαμοπιτα και σε καθε κομματι βαζουμε και ενα γαρυφαλλο. Το υπολοιπο λαδι το καιμε και ζεματαμε το γλυκο μας. Το ψηνουμε στους 200 βαθμους για μια ωρα. Αφου κρυωσει ριχνουμε το σιροπι μας ζεστο.

Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις

Ιστορία τής Χριστιανικής Εκκλησίας.

Μία ακόμη προσφορά τού καλού Αραχωβίτη φίλου Λουκά Παπαλεξανδρή. 

Άγιος Μόδεστος.

Οι Δαδιώτες τιμούσαν τόν προστάτη τών ζωντανών τους Αγιο Μόδεστο. Ετσι η παράδοση μάς λέει ότι πήγαιναν στόν Αγιο Μόδεστο "λειτουργιές", φτιάχνανε "στάρι" καί το φτιάχνανε ωραίο γλυκό γιά να ευχαριστήσουνε τόν Αγιο καί στρογγυλές κουλούρες όπου μετά τήν εκκλησία τίς βαζανε στά κέρατα τών βοδιών γιά ευλογία. Αυτά αναφέρει η καθηγήτρια Καίτη Πανάγου σέ μελέτη της στό πανεπιστήμιο, ενώ η αφήγηση είναι τής Παγώνας Πολίτη πού ήταν 80 χρόνων το 1966.

.

 

 
 

 

Βιογραφία Τα βιογραφικά στοιχεία του Αγίου Μοδέστου είναι αρκετά συγκεχυμένα. Για παράδειγμα, τον πατέρα του Ευσέβιο και τη μητέρα του Θεοδούλη από τη Σεβάστεια της Παλαιστίνης, τους θέλουν επί Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) να πεθαίνουν στη φυλακή, ενώ γνωρίζουμε ότι τα χρόνια της πατριαρχίας του Αγίου αυτού ήταν από το 632 μ.Χ. μέχρι το 634 μ.Χ. Ο Άγιος Μόδεστος, ανακαίνισε τα Ιερά προσκυνήματα, που καταστράφηκαν από τους Πέρσες και ζήτησε τη συνδρομή των χριστιανών από την Ανατολή. Οσιακά αφού έζησε και πολλά για τους Αγίους τόπους αφού έκανε, απεβίωσε ειρηνικά. Ο Άγιος φέρεται να προστατεύει τα ζώα, ιδιαίτερα αυτά που σέρνουν άροτρο. Στην εορτή του δεν «εορτάζουν» μόνο τα βόδια, αλλά κατά επέκταση όλα τα οικόσιτα ζωντανά. Σε πολλά μέρη γίνονται συλλείτουργα, αγιασμοί και αφού «ευλογηθούν - διαβαστούν» από τον παπά τα ζώα, φτιάχνονται κόλλυβα. Τελικά το δίνουν στα ζώα να το φάνε. Στην Λέσβο του Αγίου Μόδεστου, παίρνουν αγιασμό και ραντίζουν με αυτόν τα χωράφια τους, για να γλυτώσουν από τις ακρίδες και όλα τα άλλα κακά. Διαβάστεεδώ μια «ευχή του Aγίου Mοδέστου Eπισκόπου Iεροσολύμων, λεγομένη εις πάσαν θανατηφόρον ασθένειαν και βλάβην βοών, ίππων, όνων, ημιόνων, προβάτων, αιγών, μελισσών, και των λοιπών ζώων».

Ἀπολυτίκιον Ὁσίως τὸν βίον σου διαπεράσας σοφέ, ποδήρει κεκόσμησαι ἱερωσύνης φαιδρῷ, ἱερόαθλε Μόδεστε, ὅθεν καὶ ἐναθλήσας προθυμότατα πάτερ, νῦν ἐν ἀγαλλιάσει τῷ Χριστῷ συναγάλλη, πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων ἡμῶν τῶν εὐφημούντων σε.

Λαογραφικός καί Χορευτικός Σύλλογος " Η ΔΑΔΙΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ".

Έτσι ξεκίνησε ο σύλλογος.

Ευχαριστούμε τόν Γιώργο Δ. Στριφτάρα γιά τό υλικό.

.

Από τήν γιορτή τού ψωμιού.

Από τήν γιορτή τού ψωμιού στήν δεκαετία τού '80.
Ευχαριστούμε τόν Γιώργο Δ. Στριφτάρα γιά τήν χορήγηση τού υλικού.

1973 στα Κελάρια Παρνασσού

Αυτοψία των αρμοδίων φορέων στα "αμφισβητούμενα Κελάρια". Η δικαστική διαμάχη που ξεκίνησε το 1912 και κράτησε έναν σχεδόν αιώνα, έληξε αισίως το 2011 με απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, με την οποία τα Κελάρια Παρνασσού περιέχονται οριστικά στα διοικητικά όρια της Κοινότητας Πολυδρόσου. 

Τιμητική διάκριση στόν Νίκο Κουγιάτσο.

Την Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου και σε ειδική εκδήλωση που διοργάνωσε η Eurobank για τον θεσμό "Η μεγάλη στιγμή για την Παιδεία" βραβεύθηκε ο φοιτητής Νικόλας Κουγιάτσος.

Αποφοίτησε με άριστα από την Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών και εiσήχθη 7ος στην Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του Ε.Μ.Π.

Nά ευχηθούμε΄νά υπάρχουν πάντα τέτοιες διακρίσεις στά παιδιά τού Δαδιού. 

Απόλλων Κρικώνης.

Έφυγε χθές[8-12-2015] από κοντά μας ο Απόλλων Κρικώνης , Πρόεδρος τού Συλλόγου Δαδιωτών τής Αθήνας.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θά ψαλλεί στό Δαδί.
Καλό ταξίδι...

Σεραφείμ Δ. Στιβακτής.

Έφυγε σήμερα από κοντά μας, γιά τό μακρινό ταξίδι του, ο Σεραφείμ Στιβακτής.Γεννήθηκε στό Δαδί τό 1939.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θά ψαλλεί αύριο στίς 12.00.
Καλό σου ταξίδι.... 

Αεροδρόμια Luftwaffe 1935 - 1945 από τον Henry L. deZeng IV

Αμφίκλεια (GR) (γνωστός και ως Amphiklia, Αμφίκλεια, Dadion) (38 39 35 N - 22 35

40 Ε)

Γενικά: προσγείωση έδαφος στην Ελλάδα SE 124 χιλιομέτρων βορειοδυτικά της Αθήνας και 2,5 - 3 χιλιομέτρων,

Ν από το κέντρο της πόλης Αμφίκλειας. Ιστορία: συσταθεί από τους Έλληνες το 1940, χρησιμοποιείται από

η RAF το 1941 και κατασχέθηκαν από την Luftwaffe κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απριλίου του 1941.

Γερμανικά μαχητές που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της εκ των προτέρων σχετικά με την Αθήνα και μια μονάδα μεταφοράς

βασίστηκε εδώ για την εισβολή της Κρήτης Μάιος 41. Στη συνέχεια έπεσε σε

αχρησία και απενεργοποιημένο. Επιφανειακά και Διαστάσεις: χλοοτάπητα στο χώμα και χαλίκι

εδάφους με 2 αεροδιαδρόμους, ένα 1000 x 275 μέτρα (1100 x 300 γιάρδες) και η

άλλα 870 x 275 μέτρα (950 x 300 γιάρδες). Υποδομές: δεν υπόστεγα,

εργαστήρια ή μόνιμα κτίρια, αλλά είχε 3 μικρές καλύβες και λίγο αέρα

Καταφύγια στην Απρίλιος 41. Οι Γερμανοί συσταθεί 24 μεγάλες σκηνές και μια άγνωστη

αριθμός των μικρότερων κατά τη διάρκεια του Μαΐου-Jun 41 κατάληψη της προσγείωσης

έδαφος. Μια σιδηροδρομική γραμμή μονής τροχιάς παράλληλα τη ΝΔ πλευρά του πεδίου.

Άμυνες: εκεί έμεναν κρυμμένες θέσεις Flak και συγκεκριμένες αποθήκες κατά μήκος

η γραμμή των δέντρων στο όριο.

Παρατηρήσεις:

Ιούλιος 43: πιστεύεται ότι έχουν οργωθεί τα πάνω ή προς παρεμπόδιση με άλλον τρόπο.

Επιχειρησιακών Μονάδων: Stab / kg zbV 1 (41 Μαΐου)? Kgr. zbV 106 (Μάιος-Ιούνιος

41).

Σταθμός εντολές: Δεν προσδιορίζεται καμία.

Μονάδες Σταθμός (σε διάφορες ημερομηνίες - δεν έχει ολοκληρωθεί): Δεν προσδιορίζεται καμία.

[Πηγές: AFHRA A5262 p.326 (2 Αυγ, 43)? χρονολογίες? BA-MA? NARA?

PRO / NA? web site ww2.dk

Τό έθιμο τού "χόνδρου".

Οπως κάθε χρόνο, ο Λαογραφικός καί Χορευτικός Σύλλογος " Η ΔΑΔΙΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ", αναβίωσε τό έθιμο τού "χόνδρου". Παλιό τό έθιμο τού "χόνδρου" πού γινότανε σέ κάθε σπίτι. Τήν παραμονή τού Αγίου Νικολάου φτάχνανε τόν "χόνδρο" καί τήν άλλη μέρα τόν πήγαιναν στήν εκκλησία. Μετά τήν λειτουργία τόν μοίραζαν.

ΤΟ ΑΣΚΗΤΑΡΕΙΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΘΕΟΥ

Από το βιβλίο του Κώστα Α. Παπαχρίστου παρνασιώτικα

Το ασκητόρεμα

Οι Παρνασιώτες λένε Ασκηταρειό τη μεγάλη σπηλιά που βρίσκεται ψηλά στο βουνό, στο δρόμο προς τη κορυφή λίγο πριν το Αλακαΐτικο  Λιβάδι και την Κάτω Στρούγκα.Σήμερα η σπηλιά είναι καταφύγιο στα γιδοπρόβατα – ώσπου να εκλείψουν και αυτά με την πλήρη «αξιοποίηση» του Παρνασού. Όμως η λαϊκή παράδοση αναφέρει ότι εδώ ασκήτευσε τα παλιά χρόνια ο μοναχός Γερόθεος (Ιερόθεος) και γι΄ αυτό η σπηλιά λέγεται και το Ασκηταρειό του Γερόθεου. Πολύ σωστά ο Χρήστος Κούσουλας ταυτίζει το Ασκηταρειό με τη Σπιλίτσα (γρφ.Σπηλίτσα) που μνημονεύεται σε έγγραφο – ταπί του 1678: «… κατά το σύνορον Δαδίου, εις την θέσιν Στενόν της Λιάκουρας εις την Σπιλίτσα…».

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση ο μοναχός Γερόθεος αποφάσισε να ασκητεύσει στη σπηλιά, μα δεν μπόρεσε να επιζήσει για πολύ καιρό στην τόσο απόμακρη ορεινή περιοχή. Ο λαός έχει πλάσει για τον εκεί θάνατό του το δίστιχο:

Ούτε απ΄την πείνα πέθανα, ούτε κι από την δίψα,

απ΄το βουσμό της Λιάκουρας κι απ΄ του Μαρτιού  τ΄ απόγειο.

Άλλες λαϊκές παραδόσεις, πολύ διαδομένες στον Παρνασό και μάλιστα στην περιοχή της Αράχοβας είναι πιο πλούσιες στο διηγηματικό στοιχείο. Την κυριότερη απ΄τις παραδόσεις αυτές – που αναμφισβήτητα είναι αραχοβίτικη – έχει περισώσει ο πατέρας της νεοελληνικής λογοτεχνίας Νικόλαος Γ. Πολίτης: «Διηγούνται δε, ότι περί τα τέλη της παρελθούσης εκατονταετηρίδας μοναχός εκ της μονής του οσίου ουκά Γερόθεος καλούμενος επιθύμησεν να ίδη το παλάτιον του Κατεβατού και των στοιχειών το πάλεμα και το φοβερόν απόγειο^.παραλαβών δε τροφάς και ξύλα και ει τι άλλο αυτώ αναγκαίον, ανήλθε εις τον Παρνασσόν μηνί Νοεμβρίω και εκλείσθη εν τινί σπηλαίω, κείμενω προς το βορειοδυτικόν της ακροτάτης του όρου αυτής κορυφής… Εκεί έζησε μέχρι των μέσω Μαρτίων και είδεν όσα να ίδη επόθει^. καίτοι όμως και σπίτιαν είχε ικανά και καύσιμα ξύλα, άλλ΄ η βοή των παλαιόντων Καιρών, ο κτύπος και ο ποδοβολητός αυτόν, αι βρονταί, αι αστραπαί του ουρανού, το μούγκρισμα του Παρνασσού τον εφόβησεν ούτως, ώστε αφείλον αυτόν πάσαν ρώμην, το δε Απώγειο του Μαρτιού κατεμάρανεν αυτόν και ερούφηξε το αίμα του, ώστε είδε φανερά το χάρον προσερχόμενον και ιστάμενον προ της εισόδου του σπηλαίου ταύτα^.    

«Είδα το πάλεμα των στοιχειών, είδα και το παλάτι

κι΄άλλο δεν εφοβήθηκα σαν του Μαρτιού τ΄ απόγειο»

Γίνεται φανερό ότι η φαντασία του λαού θέλησε να περιβάλλει με γοητεία ποιητική το θάνατο του ασκητή σε εκείνο το αφιλόξενο σπήλαιο. Και καλύτερος τρόπος δεν υπήρχε από το να συνδεθεί ο αρχικός θρύλος που αποδίδει σε λιτό λόγο ένα περιστατικό συνηθισμένο στον ασκητικό βίο, με το παρνασιώτικο παραμύθι, που μιλάει για το πάλεμα των στοιχειών και το κρουσταλλένιο παλάτι του ανέμου του Βοριά στις κορυφές του Παρνασού. Βέβαια η σύνδεση της ιστορίας για το Γερόθεο με το παραμύθι έκανε αναγκαία και την προσαρμογή του αρχικού δίστιχου με τον καινούργιο θρύλο για το Γερόθεο. Έτσι δημιουργήθηκαν δυο παραλλαγές του δίστιχου. Η μια είναι αυτή που καταγράφει ο Πολίτης και που αποτελεί παραφθορά του γνήσιου δίστιχου^. η άλλη παραλλαγή έχει δημοσιευτεί από το Χρήστο Κούσουλα και είναι συμφυρμός στίχων από το γνήσιο δίστιχο και από την παραλλαγή του Πολίτη. Η παραλλαγή Κούσουλα είναι:

«Είδα το πάλεμα των στοιχειών, είδα και το παλάτι

κι΄ άλλο δεν εφοβήθηκα απ΄το βουσμό της Λιάκουρας και  του Μαρτιού τ΄ απόγειο»

Όσο για το παρνασιώτικο παραμύθι, που ανήκει στους μετεωρολογικούς μύθους του λαού μας, στην επικρατέστερη μορφή είναι το ακόλουθο: Τα στοιχειά, δηλαδή οι άνεμοι ο Βοριάς – ο Κατεβατός για τους Αραχοβίτες –, ο Νοτιάς, ο Λίβας και ο Μέγας παλεύουν μεταξύ τους το χειμώνα στις ψηλές κορυφές του βουνού και το φοβερό πάλεμά τους διαρκεί πολλές μέρες. Ο Παρνασσός σειέται, μουγκρίζει, σκεπάζεται με χιόνια. Στο τέλος νικάει ο Βοριάς και κατάκοπος αποσύρεται στο παλάτι του, φτιαγμένο κατακορφής με κρούσταλλο, χαλάζι και χιόνια, και εκεί ξαποσταίνει ξεχύνοντας τ΄ απόγειο, «ολέθριον προ πάντων κατά τον Μάρτιον». Αλλά ο παμπόνηρος Νοτιάς, που δεν ανέχεται τις καυχησιές του Βοριά για τοκρουσταλλένιο παλάτι του, φυσάει κατά τρόπο ύπουλο, λίγο – λίγο, και του τιο χαλάει κάθε χρόνο.

Ο καϋμένος ο Γερόθεος ασφαλώς δεν είχε φυσιολατρικές προθέσεις, όταν κλεινόταν στοΑσκηταρειό. Κάτι τέτοιο θα ήταν ολωσδιόλου απίθανο. Το βεβαιώνει αυτό η ίδια η ονομασίαΑσκηταρειό, που δύσκολα δικαιολογείται, αν δεν έζησε στη σπηλιά, έστω για μικρό χρονικό διάστημα, κάποιος ασκητής μοναχός, γαλουχημένος στα ιδανικά του ακητισμού και όχι παρακινημένος από παράτολμο πνεύμα φυσιολατρείας. Εξάλλου ο θρύλος που είναι πολύ γνωστός στην περιοχή της Σουβάλας, δεν αφήνει αμφιβολίες:  Ο Γερόθεος υπήρξε παλιός ασκητής και πέθανε στο ερημητήριό του από τις κακουχίες του βουνού.

Το περίεργο είναι ότι η λαϊκή παράδοση παρόμοια με αυτή του Γερόθεου έχει καταγράψει ο Πολίτης από το χωριό Άνω Καρυές Μεγαλόπολης: «Στον πύργο παλαιά εκάθησε το χειμώνα ένας καλόγερος. Του έδωσαν ψωμί, κρασί, απ΄ ούλα, για να περάσει το χειμώνα. Την άνοιξη πόλειωσαν τα χιόνια, επήγαν και τον ηύραν πεθαμένον και ηύραν και μια σημείωση πόλεγε^. Δεν πέθανα ούτε από πείνα, ούτε από κρύο, αλλά από τη βουή των ανέμων. Ποιος ξέρει τη βουή γίνεται εκεί το χειμώνα απ΄ τους ανέμους». Αυτή η πελοποννησιακή παράδοση είναι οπωσδήποτε πιο ατελής απ΄την παρόμοια του Παρνασού, ίσως φτιαχτή. Δε νομίζω ότι πρέπει να δεχτούμε δυο συμπτωματικά περιστατικά. Η πιο λογική εξήγηση είναι ότι ο παρνασιώτικος θρύλος μεταφέρθηκε στην Πελοπόννησο με τις μετακινήσεις προς τους τόπους αυτούς, Ρουμελιωτών στα χρόνια της τουρκοκρατίας.

Αφιέρωμα στόν Μίκη Θεοδωράκη

Εξαιρετική η χθεσινή (03.04.2015) μουσική εκδήλωση στην Αμφίκλεια, αφιερωμένη στα 90χρονα του Μίκη Θεοδωράκη, αντάξια του δημιουργού και του έργου του και ας μην ήταν στο Ηρώδειο.  Αξίζουν πολλά και θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.

Η εκδήλωση ανέδειξε με σωστό τρόπο, για άλλη μια φορά, τη δύναμη και τη διαχρονικότητα της μουσικής του συνθέτη, η οποία πέραν της καλλιτεχνικής της αξίας λειτούργησε επί πλέον για το κοινό και σαν προσωρινή <χειρολαβή προστασίας> για συγκράτηση, κόντρα στην πολιτικοοικονομική λαίλαπα που μας πλήττει από παντού.   

Δ. Ι. Καλπύρης

Αμφίκλεια