Σελίδες

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Σάν σήμερα.





Σάν σήμερα τό 1960 ο Διάδοχος Κωνσταντίνος ήρθε στήν Αμφίκλεια.

Πυρκαγιά πάνω από τό μοναστήρι τό 1910.

.

Καλοκαίρι έχουμε............ας έχουμε τόν νού μας. 

Mουσική περιπλάνηση

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ  21.07.2014

ΝΟΤΗΣ  ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ   ANAΣΤΑΣΙΑ  ΜΟΥΤΣΑΤΣΟΥ

« …Με  Βαμβακάρη  και  Τσιτσάνη »

                                             

   Σε μιαν ατμοσφαιρική, μουσική περιπλάνηση, με αγαπημένα τραγούδια των δυο μεγάλων λαϊκών δημιουργών, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Βασίλη Τσιτσάνη επιδιώκουν να μας παρασύρουν ο Νότης Μαυρουδής και η Αναστασία  Μουτσάτσου. 

   Τραγούδια   που αγαπήσαμε και που έχουν τη δύναμη να μας ταξιδέψουν με όλους τους καιρούς… διασκευασμένα  για δύο κλασσικές κιθάρες  αλλά και μπουζούκι, τζουρά, μαντολίνο  όπως η «Αρχόντισσα», «Τα ματόκλαδά σου  λάμπουν», Ακρογιαλιές δειλινά», « Τα όμορφα τα γαλανά σου μάτια» και τόσα άλλα, από την μεγάλη κληρονομιά, αυτών των δύο σπουδαίων δημιουργών.


    Είναι ένα ξεχωριστό μουσικό συναπάντημα των δύο κιθαριστών Νότη Μαυρουδή και Γιώργου Τοσικιάν, του νεαρού δεξιοτέχνη στο μπουζούκι και όχι μόνο Βάϊου  Πράπα, της  αισθαντικής φωνής  της Αναστασίας Μουτσάτσου, που βλέπουν τα τραγούδια των δύο δημιουργών με άλλη ματιά  και αναδεικνύουν  την πιο τρυφερή πλευρά τους τονίζοντας την αμεσότητα τους.    

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Μουσική βραδυά.

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και στα μέτρα των καιρών, η προγραμματισμένη μουσική εκδήλωση το βράδυ της Κυριακής 20.07.2014 στο θεατράκι της Αγίας Παρασκευής στην Αμφίκλεια. Οι συντελεστές, επαγγελματίες και ερασιτέχνες αποκλειστικά από το τοπικό δυναμικό, έδωσαν τον καλλίτερο εαυτό τους και παρουσίασαν ένα πολύ ενδιαφέρον και ποιοτικό μουσικό πρόγραμμα,  μακριά από τα συνηθισμένα εφήμερα «πιασάρικα» πρότυπα που μας <βομβαρδίζουν> από παντού, θυμίζοντας ότι υπάρχει ακόμα η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει.
Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα του Δήμου Αμφίκλειας – Ελάτειας και αποσκοπούσε επί πλέον στην ενίσχυση του κοινωνικού έργου της Πρωτοβουλίας Πολιτών Αμφίκλειας.
Συγχαρητήρια στους άξιους συντελεστές που με επικεφαλής τον Αλέξανδρο Στιβακτή, έδωσαν την δυνατότητα να χαρούμε μια ακόμα πολλαπλά αξιόλογη μουσική εκδήλωση στον τόπο μας.

Δ.Ι.Κ.






















Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΟΒΡΑΧΟΣ

Ο Γεροντόβραχος

Η δεύτερη σε ύψος κορυφή του Παρνασσού λέγεται Γεροντόβραχος και πήρε το όνομα τούτο  – κατά την παράδοση ή το μύθο – από το γκρέμισμα των γερόντων από το βράχο τούτο. Ήτανε λέει – ένα καιρό – εκείνο τον τόπο ένας κακός βασιλιάς, που θέλησε να απαλλαγεί  από τους γέροντες που ήταν ανίκανοι για εργασία και έβγαλε μια αυστηρή διαταγή :
« Τα παιδιά να φέρνουν τους γέροντες γονείς τους, που είναι ανίκανοι για εργασία στο Γεροντόβραχο του Παρνασσού και να τους ρίχνουν στον γκρεμό τούτο»!

Κάποιος έφερε τον πατέρα του και την ώρα που τον ετοίμαζε για να τον ρίξει στον γκρεμό και τον τύλιγε με μια κουβέρτα, τον άκουσε να του λέει:
-           Δε χρειάζεται  παιδί μου όλη την κουβέρτα, κράτα τη μισή
-         – Και να την κάνω την άλλη μισή πατέρα; Ρώτησε το παιδί
-          – Θα σου χρειαστεί  και σένα παιδί μου, όταν γεράσεις να σε τυλίξουν να σε πετάξουν σε τούτο το γκρεμό!
Δείλιασε το παιδί. Δεν έριξε στο γκρεμό τον πατέρα του, τον έφερε πάλι στο σπίτι και τον έκρυψε για να μην το μάθει ο βασιλιάς.

Μια άλλη διαταγή εκείνες τις ημέρες του βασιλιά έλεγε:
« Όποιος τη μέρα της γιορτής μου (τον λέγανε Κώστα), πρωτοδεί τον ήλιο ν΄ανατέλλει  και το φωνάξει πρώτος "Να είδα, ο ήλιος ανατέλλει" θα του κάμω ότι μου ζητήσει».  
Έτσι κι έγινε και το παιδί είδε πρώτο τον ήλιο ν΄ανατέλλει.

Σαν τόμαθε ο βασιλιάς, κατάλαβε ότι αυτή δεν ήταν σκέψη δικιά του, κάποιος τον ορμήνευσε και κάλεσε το παιδί να του ειπεί ποιός τον ορμήνευσε; Το παιδί του είπε όλη την αλήθεια. Κι ο βασιλιάς χάρισε τη ζωή στο παιδί για την παρακουή του, κατάργησε ο ίδιος το νόμο για να έχει το δικαίωμα να βγάζει τέτοιες διαταγές και ζήτησε και πήρε τον πατέρα του παιδιού στ΄ανάκτορα.


                                                                                                   Του Κομνά Παπαθανασίου