Αγώνας δρόμου τού Αη Γιωργιού.

Γιορτάστηκε θρησκευτικά σήμερα 23.04.2012 η μνήμη του Αγίου Γεωργίου στο ομώνυμο εκκλησάκι ψηλά στην Αμφίκλεια και σύμφωνα με το έθιμο μετά την λειτουργία, οι μαθητές των Σχολείων συμμετείχαν σε αγώνες δρόμου κατά κατηγορίες με τερματισμό το Δημοτικό Κατάστημα. Στη συνέχεια ακολούθησαν οι βραβεύσεις των τριών πρώτων ανά κατηγορία, μαζί με μικρή χρηματική αμοιβή. Η συμβολική αυτή αμοιβή, προέρχεται σύμφωνα με το έθιμο από χρήματα που προσφέρουν οι εορτάζοντες κατά την προσέλευσή τους στην εκκλησία του Άη Γιώργη. Τα μετάλλια και τα διπλώματα, απένειμαν οι τοπικοί Δημοτικοί άρχοντες και οι εκπαιδευτικοί των Σχολικών Μονάδων της κωμόπολης.

Δ. Καλπύρης

Αμφίκλεια

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου.

Χρόνια πολλά στούς  Γιωργάδες.....

Η εκδημία τής Γερόντισσας Γαλήνης

Δυστυχώς η μοναχή ΓΑΛΗΝΗ, Ηγουμένη της Μονής Δαδίου "Παναγία η Γαυριώτισσα," δεν είναι πλέον μεταξύ μας. Αποδήμησε αιφνίδια εις Κύριον στις 20.04.2012 και κηδεύτηκε σήμερα 21.04.2012 από την Ι. Μονή. Ενταφιάστηκε παραπλεύρως του τάφου της Ηγουμένης Παρθενίας, στο προαύλιο της Μονής. Ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος Φθιώτιδας κκ Νικόλαος, πλαισιωμένος από ιερείς και μοναχές έψαλλε την εξόδιο ακολουθία.

Δ. Καλπύρης Αμφίκλεια

Ιερά Μονή Δαδιού "Παναγία η Γαυριώτισσα"

Σε μικρή απόσταση από την Αμφίκλεια γύρω στα 5 χιλιόμετρα σε μια ιδιαίτερα ειδυλλιακή περιοχή με πεύκα, γαύρους και ποικιλία θάμνων βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Γαυριώτισσας,

Η μοίρα του τόπου μας και των ανθρώπων του είναι άρρηκτα δεμένη μαζί του. Καταφύγιο και ορμητήριο σε δύσκολες εθνικές ώρες , προσκύνημα επισκεπτών, τόπος χαράς και προσευχής και άλλοτε παράκλησης σε δύσκολες προσωπικές ώρες, αλλά και σε θεομηνίες. Κτίσμα του 18ου μ.Χ. αιώνα ανακαινισμένο το 1776 με βεβηλώσεις επί Τουρκοκρατίας και φθορές λόγω του υγρού κλίματος σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία μονή.

Η εκκλησία μεταβυζαντινού ελλ. τύπου με νάρθηκα, τρίκλιτη με τετράγωνο τρούλο και φθαρμένη εικονογράφηση είναι μνημείο μεγάλης αξίας.

Ιερά λείψανα , σπάνια ιερά βιβλία και κειμήλια με σπουδαιότερο τη χρυσοποίκιλτη εικόνα της Παναγίας , ένθρονης με το μικρό Χριστό αγκαλιά φυλάσσονται στη μονή. Σημαντικό επίσης κειμήλιο είναι και το σιγγίλιο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ γραμμένο το 1798 που αναφέρεται στα προνόμια που απολάμβανε το μοναστήρι από τον Πατριάρχη σαν σταυροπηγιακό που ήταν ανεξάρτητο από τον τοπικό Επίσκοπο.

Επί Τουρκοκρατίας έπαιξε και εθνικό ρόλο , αλλά και στα νεότερα χρόνια της κατοχής ήταν το κρησφύγετο και το στήριγμα υλικό και πνευματικό για τους δοκιμαζόμενους Δαδιώτες.

Και σήμερα με την Ηγουμένη Γαλήνη και τη συνοδεία της συνεχίζει την παράδοση και συγκεντρώνει πιστούς και επισκέπτες τις Κυριακές κυρίως και τις μεγάλες γιορτές. Χώρος προσκύνησης και οι τάφοι της δραστήριας ηγουμένης Παρθενίας και του γέροντα Αμβροσίου με τη διορατική φύση. Χορηγός που κρατάει την ανωνυμία του έχει αναλάβει την ανέγερση σύγχρονων καλαίσθητων ξενώνων την πλακόστρωση της εισόδου και τον ανακαινισμό της πρόσοψης.

Ζωγραφιά μες στην καταπράσινη φύση το μοναστήρι , σαν κομμάτι τ’ ουρανού πεσμένο στη γη. [Σύνδεσμος Δαδιωτών]