Στήν δεκαετία του ΄60 οι Δαδιώτες παραθέριζαν στό "αλωνάκι" και στού "Εμίν Βρύση". Εκεί υπήρχε καί η ταβέρνα τού Στέλιου γιά ουζάκι καί μεζέ. Στήν φωτογραφία, από αριστερά, ο Μήτσος Καρούμπης, ο Κοτρίδης καί άγνωστος. Από το αρχείο τού Γιάννη Καρούμπη.
Οι οικογένειες του Μήτσου Καρούμπη, του Σωτήρη Σαμαρά καί του Σπανού, διασκεδάζουν στό παζάρι. Τα χρόνια εκείνα υπήρχαν "όργανα" στό παζάρι, τόσο στό πάνω μέρος της πλατείας στό καφενείο τού Δεληγιάννη, όσο καί στά από κάτω στά καφενεία. Από το αρχείο του Γιάννη Καρούμπη.
Με το Βασιλικό Διάταγμα 39 τής 7ης Φεβρουαρίου 1891, η δευτέρα τάξη τού Ελληνικού Σχολείου διαιρείται σε δύο τμήματα ένεκα τής έν αυτή πληθύος των μαθητών.
Αμα δέν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Ετσι καί εγώ διάβασα στήν εφημερίδα "Παλιγγενεσία" ότι το σπίτι κτίσθηκε το 1877. Στό αγκωνάρι του υπάρχει μία πέτρα από επιτύμβιο στήλη που ο συγγραφέας αναφέρει ότι την έφεραν από τήν Ντερνίτσα τον Ιούνιο ή Ιούλιο του 1877. Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι το δεύτερο κομμάτι ήταν στό κάστρο τού νεκροταφίου χωρίς να το έχει δεί κανένας. Ο συγγραφέας τού άρθρου αναφέρει ότι "θραυσθείς εις δύο ....εγκτισθείς εις δύο διάφορα μέρη αυτής", άρα πού αλλού στό σπίτι να είναι το άλλο κομμάτι.
