Ο Αη-Γιάννης στήν Περδικόβρυση.

Οι πληροφορίες γιά τήν εκκλησία τού Αγίου Ιωάννου προέρχονται από τό πόνημα τού π.Διομήδη Παναγιωτόπουλου " ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ  ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΑΔΙΩΤΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΙ". Οι φωτογραφίες είναι προσφορά τού Δημητρίου Καλπύρη.

Ο Αγιος Γεώργιος τής Κουκουβίστας.

Ξεφυλίζοντας το αρχείο τής εφημερίδας  "Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΘΡΥΟΣ" διαβάζουμε γιά το πάθημα τής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου τής Κουκουβίστας. Μόλις τήν τελείωσαν έπεσε από τα θεμέλια καί οι Κουκουβιστιανοί γυρεύανε πίσω τα λεφτά τους από τούς μαστόρους.

Εν Δαδιω τη 17 Ιαννουαριου 1858.

Είπομεν καί ελαλήσαμεν, αμαρτίαν ούκ έχομεν.... 

Οι τσουβαλάδες στά αλώνια.

Οι άνθρωποι πού τραβάγανε τά πάθη τους φορτώνοντας τα τσουβάλια από τήν "κομπίνα" καί μεταφέροντάς τα στό σπίτι τού νοικοκύρη. Η σκόνη καί τό αγάνι ήταν η συντροφιά τους. Η φωτογραφία είναι από τό αρχείο τών αδελφών Στιβαχτή στήν δεκαετία τού 1960, ενώ οι τσουβαλάδες είναι Σουβαλιώτες.

Στήν Αργοστηλιά τού Δροσοχωρίου

26.08.2012. Εικόνες από την γιορτή στην μνήμη του Εθναποστόλου Κοσμά του Αιτωλού, στην περιοχή: ΑΡΓΟΣΤΗΛΙΑ ΔΡΟΣΟΧΩΡΙΟΥ Ν. ΦΩΚΙΔΑΣ.

Δ. Καλπύρης

Κολοβάτες Ν. Φωκίδας. ΦΕΚ 5Α - 07/01/1959 Ο οικισμός μετονομάζεται σε Δροσοχώριον.

Κοσμά εθναποστόλου, του Αιτωλού

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, γεννήθηκε στο Μονοδένδρι της Αιτωλοακαρνανίας, από γονείς ευσεβείς που του έμαθαν τα πάντα γύρω από τον Χριστιανισμό. Σε ηλικία 20 χρονών πήγε στο Άγιο Όρος για να σπουδάσει στο σχολείο της Μονής Βατοπεδίου. Στην συνέχεια πήγε στη Μονή του Φιλοθέου, όπου εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε και ιερέας. Ο Κοσμάς όμως, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Ήθελε να διδάξει όλους τούς σκλαβωμένους Έλληνες για τον Χριστό. Θεωρούσε όμως τον εαυτό του αδύνατο για να το κάνει. Με Θεία όμως φώτιση πήγε στην Κωνσταντινούπολη και συνάντησε τον αδελφό του, Χρύσανθο, ο οποίος ήταν δάσκαλος. Αυτός τον βοήθησε στην ρητορική, ώστε να μπορεί να διδάξει. Στην συνέχεια, αφού πήρε την άδεια του Πατριάρχη, γύρισε στην Ελλάδα και κυριολεκτικά την όργωσε από άκρη σε άκρη. Απ` όπου πέρναγε πλήθος πιστών «ραγιάδων», τον άκουγε με πολλή προσοχή. Είναι χαρακτηριστικό αυτό πού είπε κάποτε στην ομιλία του σ` ένα χωριό : « Ήρθα στο χωριό σας να σας κηρύξω τον λόγο του Θεού. Δίκαιο λοιπόν είναι να με πληρώσετε για τον κόπο μου. Όχι όμως με χρήματα, γιατί τι να τα κάνω; Η πληρωμή μου είναι να βάλετε τα λόγια του Θεού στην καρδιά σας για να κερδίσετε την αιώνια ζωή». Απ` όπου πέρασε εκτός από τις διδασκαλίες πού έκανε, έκτιζε σχολεία, βοηθούσε τους απόρους και γενικώς έκανε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο. Τελικά, επειδή εκφωνούσε πύρινους λόγους κατά των τούρκων κατακτητών, συνελήφθη και απαγχονίστηκε το 1779. (ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ)

Τα απρόσμενα τής κάτω πλατείας.

Μέσα στήν κουφόβραση τής βραδυάς οι θαμώνες γεύτηκαν καί μιά δόση κλαρίνου.....

Τό χαράτσι τής ΕΡΤ.

Επειδή ο όρος χαράτσι στις μέρες μας, έχει επανέρθει σε καθημερινή σχεδόν χρήση για τους γνωστούς λόγους, έτσι για την ιστορία, παρουσιάζουμε από τα παλιά (1959), έναν λογαριασμό του τότε ΕΙΡ [σήμερα ΕΡΤ] όταν δεν ήταν ακόμα ενσωματωμένος στον λογαριασμό του Ηλεκτρικού και αφορούσε τέλη τριμήνου για χρήση ραδιοφώνου από συμπατριώτη μας, φυσικά εξοφλημένον.

Δ.Ι.Κ.

Πρόκειται για ατιμωτικό κεφαλικό φόρο, ο οποίος επιβλήθηκε από τους πρώτους χρόνους του Ισλαμισμού. Ήταν η αποζημίωση για την παραχώρηση του δικαιώματος να ζει κανείς και να λατρεύει τον θεό του. Κάθε χριστιανός από το δωδέκατο έτος της ηλικίας του και μέχρι τον θάνατό του όφειλε να εξαγοράζει κάθε χρόνο την άδεια αυτή. Πλήρωνε τον φόρο και παραλάμβανε από τον εισπράκτορα την προσωπική του απόδειξη, η οποία λεγότανε χαράτσι. Η απόδειξη ήταν χάρτινη και είχε κάθε χρόνο διαφορετικό χρώμα, έφερε δε το εξής κείμενο:

ο φέρων το παρόν έχει την άδειαν να φέρη επί έν έτος την κεφαλήν επί των ώμων του {ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ}

Ο Ελβετικός Ερυθρός Σταυρός στό Δαδί.

Ο Ελβετικός Ερυθρός Σταυρός στο Δαδί.

Ο Ελβετικός Ερυθρός Σταυρός ήρθε στο Δαδί στις αρχές του 1944.

Η τοπική επιτροπή  αποτελείτο από τους Οικονόμου Ιωάννα Σκαλίγκου ως Προέδρου,Αλέξανδρο Ζαβό ιατρό, Γεώργιο Μπλατσούρα καθηγητή, Αθαν.Σ.Σγατζό τεχνίτη, Βασιλική Χρυσικού δημοδιδασκάλισσα, Νικόλαο Σαγιά ιατρό και Γ.Ε.Κούσουλα ως Προέδρου της Κοινότητος. Αργότερα έγινε πρόεδρος ο Ευστάθιος Στρογγύλης και διαχειριστής ο Τηλέμαχος Μερτζάνης και ο Αθανάσιος Κασσιός.

Από το Μαυρολιθάρι και μέχρι την Ελάτεια, όλη η περιοχή έπαιρνε φάρμακα από το Δαδί, καί είχε έδρα τό σπίτι τού Κ.Οικονόμου καί από το τέλος τού 1945 στό σπίτι τού Παπαγεωργίου.

Η δραστηριότητα αυτή σταμάτησε τέλη του 1946.

Φτιάχνοντας λαδίκες.

Καί σιγά-σιγά άρχισε καί η βιομηχανική χρήση τού λευκοσίδηρου στήν καθημερινή ζωή τής δεκαετίας του 1970. Ο Γιάννης Κοντός ήταν ο πρώτος πού χρησιμοποίησε μηχανήματα γιά τήν κατεργασία τού "τσίγκου" στό Δαδί.

Η "ληστεία" στό Δαδί.

Πάντα θά υπάρχουν ληστές, άλλοι σπουδαγμένοι καί άλλοι τσαρουχάδες...Ετσι τόν Ιούνιο τού 1856 απήγαγαν τόν γιό τού Μπακάλη Κοντουργιώτη από τό Δαδί.

Η συγκέντρωση σίτου.

Ας πάμε λίγο παραπίσω καί νά δούμε τίς ποικιλίες τού σιταριού τής περιοχής μας. Αυτά βέβαια τόν Ιούλιο τού 1932.

Τοκογλυφική εφεύρεσις

Οπως έγραψε η εφημερίδα  " ΕΣΠΕΡΑ " στίς 5-1-1859, σέ κάποιο χωριό μας η τοκογλυφία δούλευε καλά. Αξίζει να παρατηρήσουμε τήν τότε μονάδα μέτρησης πού ήταν τό "κοιλό"καί αντιστοιχούσε περίπου στίς 20 οκάδες. Επίσης βλέπουμε τήν λέξη "Δεκεμβριος" μέ "10βριος".

Μήνως Κατζικογιάννης.

Σύμφωνα μέ τήν από 30 Δεκεμβρίου 1824 επιστολή τού Στάθη Κατζικογιάννη ο αδελφός του Μήνως Κατζικογιάννης έπεσε γιά τήν πατρίδα στό χωριό μας, το 1822. Η επιστολή δημοσιεύθηκε στήν εφημερίδα " Εφημερίς τών Αθηνών".

Γιά να μήν τήν ξαναπάθουμε..

Αυτά έγραφε η εφημερίδα " ΕΘΝΟΣ " γιά τήν πυρκαγιά τού 1977. Αυτές τίς μέρες καιγότανε ο Παρνασσός καί το Δαδί.