Πάμε γιά ποδήλατο....

Εκδήλωση τού Λυκείου Αμφικλείας

Η προγραμματισμένη για την Παρασκευή 26/8/2016, ώρα 8:00 μ.μ.  εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Αμφίκλειας και όχι στον αύλειο χώρο του Σχολείου, λόγω  των καιρικών φαινομένων.

Ευχαριστούμε για την κατανόηση

ΛΥΚΕΙΟ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ

"Εν χορώ".

Τα ονόματα των επιτυχόντων της εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μαθητών του Λυκείου Αμφίκλειας

Παγωτογωνιά

Mπορεί να φάνηκε τρέλα σε μερικούς αλλά εμείς το πιστέψαμε, το τολμήσαμε και φτιάξαμε τη δική μας Παγωτογωνιά στη γραφική Άνω Πλατεία Αμφίκλειας.......Ένα χρόνο μετά μόνο συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης για την συνεχή και αμέριστη υποστήριξη του κόσμου που με τη παρουσία τους μας δίνει ώθηση να συνεχίσουμε δυναμικά...Σήμερα γιορτάζουμε και σας κάνουμε 1+1 μπάλα δώρο στο Full Ice Cream Party μας από τις 8 το βράδυ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.......Η Αμφίκλεια έχει το δικό της χειροποίητο παγωτό από αγνά υλικά με συνεχείς καινούργιες γεύσεις...

Με εκτίμηση και τις θερμές ευχαριστίες μου σε όλους εσάς που με στηρίζετε, Θάνος Ευθύμιος

Γιά αυτόν πού έφυγε νωρίς.

Γυρεύοντας πάς στήν Πόλη.

Πόσο δίκιο είχε αυτός πού έβγαλε τήν παροιμία "γυρεύοντας πάς στήν Πόλη".
Ας πάρουμε τά πράγματα από τήν αρχή. Τό 2006 αποφάσισα νά ασχοληθώ μέ τό γενεαλογικό μου δέντρο, δηλαδή γιά τήν οικογένεια ΤΣΙΤΣΙΠΗ [από τόν πατέρα τής μάννα μου] καί τήν οικογένεια ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ [από τήν μητέρα τής μάννας μου].
Γιά τήν οικογένεια ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ πήγα στό 1775 όπου βρέθηκε "ομολογία", δηλαδή πωλητήριο χωραφιού πού αναγράφει τό όνομα Σκουρολιακος.
Από τήν γιαγιά μου Παναγιού Σκουρολιάκου-Τσιτσιπή άκουγα ότι οι Σκουρολιακαίοι είχαν έρθει από τήν Μάνη. Ο παππούς της έλεγε ότι είχε πρόβατα καί ερχότανε γιά χειμαδιό στό Δαδί, στά "ισιώματα", φέρνοντας μαζί του σαράντα οικογένειες πού είχε σάν τσοπάνηδες. Ο τότε "δήμαρχος" τού Δαδιού τού έκανε πρόταση νά τού δώσει τά "ισιώματα" δικά του , φτάνει νά γίνει Δαδιώτης.Ο Σκουρολιάκος τού απάντησε" ο Σκουρογιαννάκος[Ιωάννης Σκουρολιάκος] δέν φτιάχνει τό βιός του κουκοσπίτι" αλλά αργότερα παντρεύτηκε στό Δαδί καί έμεινε.
Ολά αυτά δέν έμπαιναν σε μιά σειρά όμως. Πώς ένας νέος άνθρωπος έφτιαξε τέτοια περιουσία καί πώς ερχότανε κάθε χειμώνα στό Δαδί από τά Γιάννενα; Πώς βρέθηκε νά κρατάει από τήν Μάνη καί νά βρεθεί στά Γιάννενα ,όταν η περιοχή ήταν Τουρκοκρατούμενη.
Αυτές οι σκέψεις μέ κράταγαν επιφυλακτικό καί στό 1ο Αντάμωμα τών Σκουρολιακαίων δέν πήρα θέση στό ζήτημα τής καταγωγης. Άλλωστε έκανα εκατοντάδες τηλεφωνήματα στά σωματεία τής Μάνης νά μού πούνε άν είχαν στά χαρτιά τους τό όνομα Σκουρολιάκος,καί δέν βρέθηκε. Πού νά ήξερα ότι ήταν παρατσούκλι τών Κομνηνών. Εξ άλλου πουθενά στήν Ελλάδα δέν υπάρχει αυτό τό επίθετο εκτός από τούς Σκουρολιακαίους μέ καταγωγή τό Δαδί.
Εχθές γνωρίστηκα μέ τόν κ.Νικόλαο Δρίτσα πού η μάννα του κρατάει από τήν οικογένεια Κομνά απο τήν Αγόριανη. Μέ σύστησε μέ τόν κ.Ιωάννη Κατσουλέα-Κομνηνό πού ψάχνει γιά τό επίθετο "ΔΑΔΙΩΤΗΣ". Δείτε τό μήνυμα του.

Γενάρχης των "Σκουρολιάνων" που αναπτύχθηκαν σε πολλά μέρη της Ελλάδος είναι ο Ηλίας Γ. Κομνηνος (1672) με το προσωνύμιο "Σκουρολιάκος" λόγω του πολύ μελαχρινού χρώματος του, απο τον κλάδο των Θοδωριάνων του οίκου του Οιτύλου.
γιοι του οι Γεώργιος , Ευστράτιος , Παναγιώτης Ο εγγονός του Γεωργίου Γεώργιος(1777) είναι γενάρχης της Οικογενείας που αναπτύχθηκε στην Κουμουστά και στο Ξυροκάμπι Λακωνίας. Ολοι οι απόγονοι έφεραν το προσωνύμιο Σκουριλιάνοι. σε δυο τρείς περιπτώσεις είναι γραμμένοι με το προσωνύμιο ως επίθετο.. Στην ανατολική λεγεώνα στα Ορλοφικά συμμετείχαν απο το Οίτυλο μεταξύ άλλων , τα αδέρφια Αντώνιος και Γεώργιος Κομνηνός . Κατά την πολιορκία το Μυστρά έπεσε ο Αντώνης. Ο Γεώργιος γύρισε πίσω αλλά περί τα 1777 έφυγε και εγκατεστάθη στον Μυστρά εμπορευόμενος Αλάτι προϊόν απαραίτητο για το τυροκομείο των τσοπαναραίων και βελανίδι προϊόν για βαφές και επεξεργασία δερμάτων. Τα παιδιά του Γιώργου είναι ο Παναγιώτης και ο Αντώνης. Ο Παναγιώτης εγκαθίσταται στην Αλεξάνδρεια δημιουργώντας εμπορικό για την διακίνηση του οικογενειακού εμπορίου, τα παιδιά του μετά την δολοφονία του απο τούρκο ανταγωνιστή εγκαθίστανται στό νησί της γυναίκας του την Λήμνο. Η οικογένεια του Αντώνη αναπτύσσεται στο Ξυροκάμπι απόγονοι της οποίας κατοικούν μέχρι σήμερα. Απο αυτήν την οικογένεια έλκει την καταγωγή του ο αρχιτέκτονας Παύλος Κομνηνός που ζει στην Ζάκυνθο αλλά και οι Κομινιάνοι της Αμφίκλειας (Δαδιώτης) .Θείος του Γιώργου και του Αντώνη , ο Ευστράτιος Κομινός εγκατεστάθη αρχικά στην Σκάλα και αργότερα στη Μονεμβασιά. Στα 1785 Απόγονος των Κομινιάνων του Οιτύλου ο Νικόλαος Γ. Κομνηνός Στεφανόπουλος εγκαθίσταται στο Γαλάτσι της Μορδοβλαχίας (Ρουμανίας) όπου δημιουργεί εμπορική εταιρεία .Εκεί νυμφεύτηκε την Ευφρόσυνη Νικολακούδη θυγατέρα του Γεωργίου Νικολακούδη απο την Ερεσσό της Λέσβου. Αποκτά 2 υιούς τόν Γεώργιο 1788 και τον Ιωάννη1790. Στα 1810 ο Νικόλαος Γ. Κομνηνός Στεφανόπουλος πεθαίνει και ο πρωτότοκος Γεώργιος αναλαμβάνει την οικογενειακή επιχείρηση, ενώ ο Ιωάννης με την Μητέρα τους μετακομίζουν στη Ερεσσό . Τα στοιχεία αυτά τα έχουμε απο 2 επιστολές του Νικολάου προς τον αδερφό του Ιωάννη στο Οίτυλο και 1 της Ευφροσύνης προς τον ίδιο αποδέκτη. Τόσο απο το κλαδί των Κομνηνών του Γαλατσίου όσο και του κλαδιού της Ερεσσού δεν έχουμε άλλα στοιχεία. Πιθανό οι Κομνηνοί του Ιάσιου να είναι απόγονοι του Γεωργίου Ν. Κομνηνού. Για τους Κομνηνούς της Αμφίκλειας και ιδιαίτερα τον κλάδο που έλκει την καταγωγή η οικογένεια Δαδιώτη οι θρύλοι και οι παραδώσεις τους θέλουν Σκουρολιάνους πράγμα που σημαίνει ότι η έλευσή τους στην Ρούμελη ανάγεται στην μετά των Ορλοφικών εποχή. Αυτό όμως περιπλέκει τα πράγματα διότι ο θρύλος θέλει επίσης τους Κομνέους να κατάγονται από τον Δαδιωτη πράγμα που σημαίνει οτι ο Δαδιώτης είναι στν Ρούμεη πριν το 1672, αλλά τότε δεν κρατάει αο τους Σκουρολιάνους. Εγώ προσωπικώς θεωρώ οτι οι Δαδιώτες είναι Σκουρολιάνοι. Η συνύπαρξη όμως με τον συγγενή κλάδο των Κομνέων κα οι επίγνωση της κοινής τους καταγωγής δημιούργησε τις προϋποθέσεις για αλληλοεκχώριση ιστοριών και παραδόσεων. Αν κάποιος Δαδιώτης γνωρίζει κάτι περισσότερο θα τον παρακαλέσω να έρθει σε επαφή μαζί μου.

Ετσι λοιπόν βρέθηκε η άκρη τής καταγωγής τών Σκουρολιακαίων ενώ ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο τών "ΔΑΔΙΩΤΩΝ" πού εγκαταστάθηκαν σέ άλλα μέρη από τό Δαδί.

Ο κ.Ιωάννης Κατσουλέας-Κομνηνός είναι ο γ.γ. τής αδελφότητας Στεφανοπουλων-Κομνηνων.

Οσα είπαμε παραπάνω καί άλλα πολλά μπορείτε νά τά δείτε .www.facebook.com/Σύνδεσμος-Κομνηνών-Στεφανοπούλων

Αεροδρόμιο τού Δαδιού.

Μία ακόμη φωτογραφία από τό αεροδρόμιο τού Δαδιού. Τά αεροπλάνα πού βλέπουμε είναι γερμανικά Ju-52. 

Βουκολικά καί άλλα....τού 1923.

Ο Χριστοδουλόπουλος στόν "ΠΑΡΝΑΣΣΟ".

    Ένας καλλιτέχνης που αγαπήθηκε όσο κανένας άλλος..Μία φωνή ξεχωριστή.....Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος μας περιμένει την Παρασκευή 12 Αυγούστου στην Αμφίκλεια για να γλεντήσουμε όλοι μαζί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Στο κλαρίνο ο μοναδικός Πάνος Πλακιάς..Μη λείψει κανείς...

Η Ποδοσφαιρική Ομάδα Γ.Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ Αμφίκλειας, συνδυάζει και φέτος με ωραίο τρόπο το <τερπνό και το ωφέλιμο,> με την συγκεκριμένη καλοκαιρινή  μουσικοχορευτική εκδήλωση.  ΔΙΚ

 

Στή γιορτή "Τής Αγια-Σωτήρας" στό μοναστήρι.

Από τόν Εσπερινό.

Ανήμερα τής γιορτής.

Ιερά Μονή Δαδιού "Παναγία η Γαυριώτισσα" 

Σε μικρή απόσταση από την Αμφίκλεια γύρω στα 5 χιλιόμετρα σε μια ιδιαίτερα ειδυλλιακή περιοχή με πεύκα, γαύρους και ποικιλία θάμνων βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Γαυριώτισσας. Η μοίρα του τόπου μας και των ανθρώπων του είναι άρρηκτα δεμένη μαζί του. Καταφύγιο και ορμητήριο σε δύσκολες εθνικές ώρες, προσκύνημα επισκεπτών, τόπος χαράς και προσευχής και άλλοτε παράκλησης σε δύσκολες προσωπικές ώρες, αλλά και σε θεομηνίες. Κτίσμα του 18ου μ.Χ. αιώνα ανακαινισμένο το 1776 με βεβηλώσεις επί Τουρκοκρατίας και φθορές λόγω του υγρού κλίματος σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία μονή. Η εκκλησία μεταβυζαντινού ελλ. τύπου με νάρθηκα, τρίκλιτη με τετράγωνο τρούλο και φθαρμένη εικονογράφηση είναι μνημείο μεγάλης αξίας. Ιερά λείψανα, σπάνια ιερά βιβλία και κειμήλια με σπουδαιότερο τη χρυσοποίκιλτη εικόνα της Παναγίας, ένθρονης με το μικρό Χριστό αγκαλιά φυλάσσονται στη μονή. Σημαντικό επίσης κειμήλιο είναι και το σιγγίλιο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ γραμμένο το 1798 που αναφέρεται στα προνόμια που απολάμβανε το μοναστήρι από τον Πατριάρχη σαν σταυροπηγιακό που ήταν ανεξάρτητο από τον τοπικό Επίσκοπο. Επί Τουρκοκρατίας έπαιξε και εθνικό ρόλο, αλλά και στα νεότερα χρόνια της κατοχής ήταν το κρησφύγετο και το στήριγμα υλικό και πνευματικό για τους δοκιμαζόμενους Δαδιώτες. Ζωγραφιά μες στην καταπράσινη φύση το μοναστήρι, σαν κομμάτι τ’ ουρανού πεσμένο στη γη.

{ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΜΦΙΚΛΕΙΕΩΝ (ΔΑΔΙΩΤΩΝ) «Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ»}