Εορτή της Αγίας Ζώνης το 2011.

Στις 2 Ιουλίου 2011 γιορτάσανε το εξωκλήσι της Αγίας Ζώνης που είναι αποκάτω απο την Αγιανάργυρη, στην τοποθεσία "Σκοτείνιανη".   Οι φωτογραφίες είναι προσφορά του Δημήτρη Βασιλείου.

Καλά αλώνια Δαδιώτες

Εφτασε η ώρα για τον αλωνισμό στο Δαδί. Βέβαια άλλαξαν τα πράγματα και η τεχνολογία έβαλε και εδώ καλά το χέρι της.

Βραβείο αριστείας και καινοτομίας

Στον Ανδρέα Στριφτάρα του Δημητρίου , εκπαιδευτικό στα σχολεία ¨Ελληνική Παιδεία¨και ¨Εκπαιδευτήρια Δουκα¨ απονεμήθηκε απο το Υπουργείο Παιδείας το βραβείο για την αριστεία και την καινοτομία.

Βαπτίσια στην Αμφίκλεια.

Απο τα βαπτίσια της Αλκηστις.

Το βλ'επεις εκείνο το βουνό, με πίπιζα και νταούλι.

Απο την συλλογή του Γιάννη Κυρίτση.

Κατακαημένη Αράχωβα με πίπιζα και νταούλι.

Με πίπιζα και νταούλι ακούμε την "Κατακαημένη Αράχωβα"

Καγκέλι με πίπιζα

Απο την συλλογή του Γιάννη Κυρίτση.

Τσάμικο με πίπιζα και νταούλι.

Απο την συλλογή του Γιάννη Κυρίτση ακούμε ενα τσάμικο με πίπιζα απο τον Ανδρέα Βελέτζα και νταούλι απο τον Γιάννη Γκούμα

Νταούλι και πίπιζα απο τον τόπο μας

Απο το αρχείο του Γιάννη Κυρίτση.τ

Αχώριστοι συνεργάτες

Πέρασαν τα χρόνια αλλά έμειναν αχώριστοι.

Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου του Πρόδρομου.

Στην περδικόβρυση του Παρνασσού, βρίσκεται το εξωκλήσι του Αη-Γιάννη. Ειναι κτησμένος τον 12ο αιώνα και ανακαινισμένος τον 15ο αιώνα, ενω, αγιογραφήθηκε το 1756 οπως αναφέρει ο παπα-Διομήδης Παναγιωτόπουλος. Ειναι μετόχι της Ιεράς Μονής Δαδίου και εορτάζει την 24ην Ιουνίου.  Η ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι του 1950.

Στο γυμνάσιο Αμφικλείας το 1955

Απο το γυμνάσιο Αμφικλείας οταν οι μαθητές φορούσαν πηλίκιο και οι μαθήτριες ποδιές με ασπρο γιακά. Αυτά βέβαια το 1955. Απο το αρχείο του Γ.Ποδάρα.

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων.

Στην θέση "μετόχι" στον Παρνασσό βρίσκεται το εξωκλήσι των Αγίων Πάντων. Μόνο κάτι πέτρες θύμιζαν οτι εκεί υπήρχε παλιά η  εκκλησία των Αγίων Πάντων. Οι Δαδιώτες Ιωάννης Παπαλεβέντης, Ιωάννης Ρεστέμης, Ιωάννης Αποστόλου, Δημήτριος Κορομπίλης και Λαμπρινή Καραίσκου αναστήλωσαν την εκκλησία το 1999. Το εκκλησάκι είναι μετόχι της Ιεράς Μονής Δαδίου.

Συρτός κοφτός με πίπιζα και νταούλι.

Για να θυμόμαστε τον Ανδρέα Βελέτζα που έπαιζε πίπιζα και τους Γιάννη Κυρίτση, τον Γιάννη Γκούμα, τον Ανδρέα Καρατζά και τον Στάθη Κούσουλα με το νταούλι.

Τσάμικο με πιπιζα και νταούλι.

Δαδιώτες του 1920.

Μια αναμνηστική φωτογραφία με Δαδιώτες του 1920.Απο το αρχείο του Γιάννη Γκιώνη.

Υποδοχή επισήμου

Η υποδοχή επισήμου στην Αμφίκλεια ηταν μεγάλο γεγονός για το χωριό. Δεν γνωρίζουμε τον επίσημο, ουτε την χρονολογία που είναι πάντως προπολεμική. Στό αριστερό μέρος βλέπουμε την οριοφυλακή της εποχής που ηταν έφιππη χωροφυλακή.

Δαδιώτικη φιλία.

Μια norton στην Αμφικλεια.

Μια μηχανή NORTON κυκλοφορούσε στο Δαδί. Ηταν του Σεραφείμ Χρυσικου, και στην φωτογραφία την οδηγεί ο Ανδρέας Μιχαλόπουλος και πίσω ποζάρει ο Μήτσος Καρούμπης και ο Στάθης Μουτζουρογιώργος. Απο το αρχείο του Γιάννη Καρούμπη.

Καλο φαγοποτι

Με το αρνί ψημένο στα κλήματα σίγουρα το φαγοπότι θα ηταν καλό. Με το ταψί στά χέρια είναι ο Γιώργος Σεφερλής, ο Μήτσος Καρούμπης, ο Γιώργος Καρούμπης με την γυναίκα του, ο Γιώργος Κρούνης [Μανιάτης], η Λένη Παπακωνσταντίνου, η Κατίνα Καρούμπη. Απο το αρχείο του Γιάννη Καρούμπη.

Πατόζα που αλωνάει

Απο τις τελευταίες πατόζες επι το έργον.

Η χορευταριά στην Αμφίκλεια

Μία ακόμη φωτογραφία της χορευταριάς του 1950.

Πρωινό με λουλούδια

Πρωί- πρωί ανεβαίνοντας τον κεντρικό δρόμο στην Αμφίκλεια, βλέποντας  τα λουλούδια του Τάσου Γούλατη είναι να μην σου ανοίξει η καρδιά....

Δαδιώτικη φωτογραφία γερόντων.

Συνηθιζότανε  εκείνα τα χρόνια το ζευγάρι να φτιάχνει μια φωτογραφία μεγάλη και να την βάζει σε κορνίζα στο χειμωνιάτικο δωμάτιο. Ετσι έκανε και ο Θανάσης Σκουρολιάκος (1865-1955) με την γυναίκα του Παναγιού Κουτσικούρη(1869-  ? ).

Καλοκαιρι στην κάτω πλατεία

Τελειόφοιτοι απο το γυμνάσιο, πλέον, και με το χαρτί στο χέρι απολαμβάνουμε την πορτοκαλάδα μας στην κάτω πλατεία, το 1975.  

Ταφικά έθιμα στην Αμφίκλεια.

Οταν ερχότανε η ώρα κάποιος να φύγει για μακριά, στο Δαδί υπήρχε εθιμοτυπικό για τα ταφικά.  Πρώτα έπλεναν τον νεκρό και του φοράγανε το σάβανο του και τα καλά του ρούχα, οχι ομως μαύρα. Ετοίμαζαν το σπίτι και τοποθετούσαν την κάσα με τον νεκρό στο μεγάλο δωμάτιο, αφου προηγουμένως σκεπάζανε με ενα σεντόνι τους καθρέπτες. Του βάζανε "το ίσιο" στα χέρια του, δηλαδή ενα κερί, οσο το μπόι του,σαλιγκαροειδώς διπλωμένο, και το ξετύλιγαν σιγά-σιγά.  Κτύπαγαν την καμπάνα της ενορίας του νεκρού "στα τρία", και τότε αρχιζε ο κόσμος να πηγαίνει "το κερί". Οταν ερχόντουσαν οι παπάδες γιά την εξόδιο ακολουθία, σχηματιζότανε πομπή απο τα παιδιά με το θυμιατό, το τρίκερο [μανάλι], τον σταυρό,με τα εξαπτέρυγα,τον δίσκο με "το στάρι",τα ψυχούδια, το καπάκι της κάσας, τον νεκρό,και ακολουθούσε ο κόσμος. Τον νεκρό τον πήγαιναν με "τα ξύλα". Οι Δαδιώτες αποφεύγανε να βγάζουν φωτογραφίες αυτές τις στιγμές. Μία φωτογραφία που βρέθηκε, αφορά την Ειρήνη Ποδάρα, που πέθανε νέα το 1951,  και ειναι απο το αρχείο του Γ.Ποδάρα. 

Να ησαν τα νιατα δυο φορες απο τον Πλουταρχο Κουσουλα

Οδοιπορικό στήν Αγιαρσαλή

.Ενα οδοιπορικό στην Αγιαρσαλή το 1980. Απο το χαγιάτι της Αγιαρσαλής, το νερό του Αη-Νικόλα και την κορφή της Βαρσάμως.