Το χαμένο αεροδρόμιο της Αμφίκλειας

Είναι φορές που ο περιβάλλων χώρος δεν σε προδιαθέτει ότι θα μπορούσε το μέρος να έχει φιλοξενήσει αεροδρόμιο- και μάλιστα, στρατιωτικό. Κι όμως, στην Αμφίκλεια υπήρξε ένα σημαδιακά ιστορικό αεροδρόμιο που δημιουργήθηκε γιατί μπορούσε να εκμεταλλευτεί παροχές που έλειπαν από πολλά αεροδρόμια της ΕΒΑ την εποχή του Μεσοπολέμου. Άλλο ένα μέρος όπου κατοικούν πολεμικά φαντάσματα…

Η ευκαιρία που μου δινόταν ήξερα ότι δεν έπρεπε να πάει χαμένη. Ώς γνωστόν και χάρις στον Αρκά, “οι ευκαιρίες είναι σαν τις αμυγδαλές- σπάνια έχεις τρίτη!” Πήρα λοιπόν το αυτοκίνητό μου και κάλυψα τα χιλιόμετρα από την όμορφη Αταλάντη, ως την Αμφίκλεια.

Η Αμφίκλεια είναι μία κωμόπολη της Φθιώτιδας που αποτελεί το διοικητικό κέντρο μιας αγροτικής περιοχής με καπνά, βαμβάκι και σιτηρά. Καμία σχέση με την αεροπορία θα έλεγε κανείς. Όποιος έχει πάει στην Αμφίκλεια, είναι λογικό να αναρωτηθεί πώς γίνεται, αυτή η κωμόπολη να έχει αεροδρόμιο, και μάλιστα, στρατιωτικό. Είναι σε υψόμετρο, μέσα στα βουνά, δίπλα στο χιονοδρομικό του Παρνασσού, σε ένα αφιλόξενο, γενικά, περιβάλλον. Η εγγύτητα όμως, των αγρών στον κομβικό σιδηροδρομικό σταθμό της Αμφίκλειας ήταν σημαντικός παράγοντας για να μεταμορφωθούν σε πεδίο αποπροσγείωσης πολεμικών αεροσκαφών…

Οι χάρτες με είχαν αποπροσανατολίσει. Νόμιζα πως ήξερα πού θα έβρισκα το αεροδρόμιο. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι υπήρχε πολεοδομικό σχέδιο που να προέβλεπε δρόμους εντελώς ευθύγραμμους και σε γωνία 45 μοιρών μεταξύ τους όπως οι εικονιζόμενοι.

Γελάστηκα και το κατάλαβα μόλις έφτασα να οδηγώ στον δρόμο αυτόν, βλέποντας την ανηφόρα! Ο μισός μου εαυτός τσακωνόταν με τον άλλο μισό. Ο καθένας τους προσπαθούσε να επιρρίψει ευθύνες στον άλλο μισό που είχα αποπροσανατολιστεί τόσο…

“Είναι δυνατόν ρε, μετά από τόσα χρόνια να υπάρχει ακόμη ο διάδρομος;”

“Βοηθητικό αεροδρόμιο και θα είχε και τσιμεντένιους διαδρόμους; Πού νομίζεις ότι είσαι; Στην Ελευσίνα ή στο Φάληρο;”
“Πιο κοντά στην πόλη δεν μπορούσες να το ‘ανακαλύψεις’; Στην κεντρική πλατεία ίσως;”

Ήμουν όμως ήδη εδώ. Δεν μπορούσα να φύγω άπραγος. Στα 100 μέτρα το αστυνομικό τμήμα. Πού θα βρω καλύτερη πηγή πληροφοριών; Διάβηκα την είσοδο του Α.Τ. Αμφίκλειας. Άρβυλα μπεζ, παντελόνι παραλλαγής ερήμου, γαλάζιο μπλουζάκι της Φρουράς και καπέλο ζούγκλας, επίσης σε χρώματα παραλλαγής ερήμου. Οι αστυνομικοί ήταν προφανές ότι δεν περίμεναν κανέναν επισκέπτη μέρα μεσημέρι. Παρ’ όλα αυτά ήταν πολύ φιλικοί και πρόθυμοι να με βοηθήσουν- ίσως βοηθούσε και η εμφάνιση…

“Κομάντο δεν είναι κανείς μας από δω. Αυτό που ξέρω γενικά, απ’ όσα έχω ακούσει από ντόπιους παλιούς, είναι ότι το αεροδρόμιο ήταν κάτω από τον σταθμό του τραίνου. ” μου είπε ο ανθυπαστυνόμος αξιωματικός υπηρεσίας “πήγαινε απέναντι, στον κύριο που έχει το καφενείο και ζήτα του οδηγίες. Αυτός θα ξέρει ακριβώς να σου πει. Αν και, μη νομίζεις, όλο χωράφια είναι. Δεν υπάρχει κάτι πλέον!”

Τους ευχαρίστησα, χαιρέτησα και πήγα απέναντι όπως μου είπαν. Και όντως ο κύριος, έχοντας για τα καλά συμπληρωμένες τις 6 δεκαετίες ζωής, με κατηύθυνε με ακρίβεια LGB (Laser Guided Bomb για τους αμύητους) στον χώρο που δέσποζε το αεροδρόμιο της Αμφίκλειας.

“Περνώντας τις γραμμές του τραίνου, θα κάνεις αριστερά στον χωματόδρομο. Εκεί, όλη η έκταση ήταν το αεροδρόμιο.”

Ευχαρίστησα τη ρυτιδιασμένη φυσιογνωμία που είχα απέναντί μου και ξεκίνησα πάλι. Έχασα δυο φορές τον χωματόδρομο που μου είχε υποδείξει. Τον βρήκα τελικά και τον ακολούθησα. Βγήκα σε ένα τολλ που έχει εδώ και χρόνια μεταμορφωθεί σε αγροταποθήκη.

Ο χώρος που υπήρχε κάποτε το αεροδρόμιο, με τον σιδηροδρομικό σταθμό δίπλα. Στο βάθος, στο βουνό, η Αμφίκλεια

Σταμάτησα εκεί γιατί είδα κι ένα μνημείο εκεί ανεγηρμένο. Θεωρώντας ότι αφορά ιπτάμενους, πήγα να το δω. Περιποιημένος χώρος, μία μικρούλα έκταση, όχι παραπάνω από 8×8 τετραγωνικά μέτρα δείχνει από μακριά ότι οι ντόπιοι τον έχουν σεβαστεί. Η ιστορία του όμως είναι εντελώς διαφορετική. Αξίζει να σας τη μεταφέρω, όχι όμως τώρα.

Προχώρησα μερικές δεκάδες μέτρα πιο δυτικά. Στάθηκα ακίνητος και κοίταξα γύρω μου. Σηκώθηκε άνεμος. Βόρειος ήταν θαρρώ. Άφησα τη δροσερή του αίσθηση να στροβιλιστεί στο πρόσωπό μου. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να αφουγκραστώ τον χώρο, να ταξιδέψω πίσω στον χρόνο…

Το αεροδρόμιο της Αμφίκλειας ήταν ένα βοηθητικό αεροδρόμιο ενταγμένο σε ένα δίκτυο 25 βοηθητικών αεροδρομίων όπως ακριβώς κι εκείνο τηςΒασιλικής. Κατασκευάστηκε λίγο πριν λήξει η περίοδος του Μεσοπολέμου κι ενώ όλοι διέβλεπαν τα τύμπανα του πολέμου να ηχούν ακόμη μία φορά στη γηραιά ήπειρο. Τα προβλήματα των βοηθητικών αεροδρομίων της ΕΒΑ ήταν πολλά και οι ελλείψεις που αντιμετώπιζαν, ενίοτε σοβαρές. Πολλά δεν είχαν τρόπους επικοινωνίας με άλλα αεροδρόμια ή το εθνικό κέντρο αεράμυνας, σε άλλα το οδικό δίκτυο ανύπαρκτο και σχεδόν σε όλα δεν υπήρχε αντιαεροπορική προστασία. Το συγκεκριμένο αεροδρόμιο, είχε το πλεονέκτημα της γειτνίασης με το σιδηροδρομικό δίκτυο και τον σταθμό του τραίνου. Με το τραίνο θα μπορούσαν να αναχωρήσουν με μεγαλύτερη ταχύτητα και τάξη, σε περίπτωση που καλούνταν να υποχωρήσουν προς νότο. Μέχρι να γίνει αυτό, θα μπορούσαν να εφοδιάζονται, να επανεξοπλίζονται και να στέλνουν τραυματίες στα μετώπισθεν με καλύτερο συντονισμό χάρις σε αυτό το μέσο μεταφοράς σταθερής τροχιάς. Επίσης, το γεγονός ότι η τοποθεσία περιβάλλονταν από βουνά, παρείχε έναν βαθμό κάλυψης από εχθρικές αεροπορικές προσβολές. Το γεγονός δε, ότι η Αμφίκλεια δεν είναι άμεσα στον παραλιακό άξονα προέλασης προς την πρωτεύουσα, ήταν ένας ακόμη παράγοντας που έκανε τον χώρο ελκυστικό για τη δημιουργία ενός βοηθητικού αεροδρομίου.

εκτίμηση χωροθέτησης αεροδρομίου Αμφίκλειας

Με την έναρξη των εχθροπραξιών με τη φασιστική Ιταλία, όλες οι Μοίρες Δίωξης μεταφέρθηκαν βόρεια, πιο κοντά στο μέτωπο. Το αεροδρόμιο της Αμφίκλειας σε αυτή τη φάση, είδε περιορισμένη χρήση. Με τη συνδρομή της ναζιστικής Γερμανίας, μετά την αερομαχία των Τρικάλων, το αεροδρόμιο της Βασιλικής κατέστη επισφαλές, τα απομεινάρια της αεροπορίας Δίωξης μεταφέρθηκαν με εντολή του Εμμ. Κελαϊδή, από όλα τα αεροδρόμια στα οποία ήταν διασκορπισμένα ανά την επικράτεια, στην Αμφίκλεια. Επρόκειτο για συνολικά 22 αεροσκάφη,  των τεσσάρων Μοιρών Δίωξης, μεταξύ αυτών δύοBloch MB.151 και ένα Avia 534! Τα αεροσκάφη βομβαρδισμού είχαν μεταφερθεί ήδη στην Τανάγρα και η ηγεσία της Αεροπορίας επέμενε να μεταφερθούν εκεί και τα υπόλοιπα αεροσκάφη δίωξης. Ο Αντισμήναρχος Κελαϊδής, συνοδευόμενος από τον Σμηναγό Κέλλα, πήγαν στην Αθήνα προκειμένου να αποδείξουν στην ανωτάτη διοίκηση ότι για όσο μπορούσαν ακόμη να επιχειρούν τα καταδιωκτικά, έπρεπε να επιχειρούν από την Αμφίκλεια ή το Άργος και να μην πάνε στην Τανάγρα. Στην Αμφίκλεια γράφτηκε το τέλος για το αεροπορικό υλικό της 21ης ΜΔ καθώς από αεροπορικό βομβαρδισμό καταστράφηκαν στο έδαφος, 8 από τα 9 εναπομείναντα Gladiator της Μοίρας. Εκεί γράφτηκε και το ουσιαστικό τέλος των PZL Ρ.24 για την ΕΒΑ καθώς πάλι από αεροπορικό βομβαρδισμό καταστράφηκαν στο αεροδρόμιο της Αμφίκλειας όλα εκτός από 4 τα οποία μεταφέρθηκαν στο Άργος. Τελικά, το προσωπικό που είχε βρεθεί στην Αμφίκλεια, αναχώρησε από το αεροδρόμιο, όχι όμως για την Τανάγρα αλλά για το Άργος και την Κρήτη. Λόγω της σύγχυσης που επικράτησε, κατά την αποχώρηση του προσωπικού νοτιότερα, δεν καταστράφηκε όλο το εμπιστευτικό υλικό των Μοιρών, όπως προέβλεπε ρητώς η διαταγή που είχε εκδοθεί…

Ο άνεμος είχε αλλάξει και τον είχα πλέον στην πλάτη όταν άνοιξα τα μάτια. Κι όμως, αυτό που είχα μπροστά μου, δεν υπήρχε πιο πριν. Ή μάλλον, υπήρχε αλλά εγώ δεν το έβλεπα. Στο χωράφι που είχα μπροστά μου, φαινόταν καθαρά ένας διάδρομος προσγείωσης!

Άρχισαν πάλι, τα δύο μισά του εαυτού μου να τσακώνονται μεταξύ τους. Ο ένας έβλεπε φαντάσματα, ο άλλος έβλεπε μπελάδες. Και κάπου εκεί στους δρόμους που διασταυρώνονται ο νους με τη φαντασία και το όνειρο, μπορούσα να δω το τελευταίο Gladiator να ετοιμάζεται για απογείωση. Ακριβώς μπροστά μου. Ο άνεμος ιδανικός, ο Bristol Mercury να βουίζει και να οδηγεί το ακούραστο διπλάνο πάνω από το κεφάλι μου και προς το απέραντο γαλάζιο του ουρανού της Ελευθερίας. Το ακολουθούν τα τέσσερα τελευταία PZL, σε μια όμορφη γραμμή, τέλεια αποστασιοποιημένα το ένα από το άλλο, σαν τις χάντρες ενός κεχριμπαρένιου κομπολογιού. Τα χαιρετώ στρατιωτικά και τα αφήνω να γυρίσουν στην Ιστορία. Ξέρω όμως ότι ενώ γυρνούν στην Ιστορία, εκεί όπου ανήκουν, σε αντίθεση με το αεροδρόμιο, δε θα χαθούν στη λήθη.

 Πηγή.http://covertangels.wordpress.com

O εορτασμός τής 28ης Οκτωβρίου

Λαμπρός από κάθε πλευρά, με καθολική συμμετοχή και αντάξιος του τιμώμενου γεγονότος, ο εορτασμός για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 και φέτος στην Αμφίκλεια.

Δ. Καλπύρης 

Φιλολογική βραδυά

Παρουσίαση του δίγλωσσου βιβλίου της ποιήτριαςΓιώγιας Σιώκου "Αρχαία μέλισσα" (φιλοξενούμενη εκδήλωση)

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013, 8:30 μμ 
Βιβλιοπωλείο art bar Ποιήματα & Εγκλήματα Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι (60 μέτρα από το μετρό), τηλ.210-3228839 

Παρουσίαση του δίγλωσσου βιβλίου της ποιήτριας Γιώγιας Σιώκου "Αρχαία μέλισσα", σε μετάφραση του David Connolly, με εισηγητές τους Δημήτρη Καραμβάλη, ποιητή και νομικό, Σοφία Τζιτζίκου, αντιπρόεδρο Εθνικής Επιτροπής Unicef, Μαρία
Σκουρολιάκου, ποιήτρια. Ποιήματα θα διαβάσουν ο Χρήστος Μαραθιάς, σκηνοθέτης και ηθοποιός και η Μαριάννα Βλάχου-Καραμβάλη, ποιήτρια. Φιλική συμμετοχή Βαγγέλης Φάμπας, συνθέτης-κιθαρίστας.

Τά επινίκια άσωμεν.

 

Γ.Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ  2-0

Εμαθα πώς Δημητρούλα μου.

.
Χρόνια πολλά στούς Μήτσους καί στίς Δημητρούλες.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940

Λίγες γραμμές κειμένου και μερικές παλιότερες εικόνες, σχετικές με την 28η Οκτωβρίου.     [Για να μπούμε στο κλίμα της επετείου] 

Δ. Καλπύρης

Αμφίκλεια

Αλήθεια φύγανε οι Γερμανοί?????????

Σπάνιες εικόνες τού Αγίου Δημητρίου.

Το μαρτύριο του Αγίου Δημητρίου
δεύτερο μισό 15ου αιώνα, 50,5x53εκ.
άγνωστος ζωγράφος του Χάνδακα

Στην εικόνα ο νεαρός άγιος Δημήτριος κάθεται σε έδρανο, στο οποίο στηρίζεται με το αριστερό του χέρι και σηκώνει το δεξί την ώρα που δέχεται τα πλήγματα από τα δόρατα των στρατιωτών, που στέκονται αριστερά. Πίσω του ο δούλος του, ο Λούπος, παρατηρεί τη σκηνή τρομαγμένος. Την ίδια στιγμή κατεβαίνει από τον ουρανό ένας άγγελος που κρατεί ένα πολύτιμο στέμμα για να στεφανώσει τον άγιο. Στο βάθος εικονίζονται ένα κτίριο που έχει πύλη με τοξωτό υπέρθυρο, καθώς και τείχος με πυργοειδές οικοδόμημα.

Η Κοίμηση του Αγίου Δημητρίου

δεύτερο μισό του 15ου αιώνα, 54x56εκ.
άγνωστος ζωγράφος του Χάνδακα

Στην εικόνα αυτή παριστάνονται ο άγιος Δημήτριος νεκρός σε πολυτελή κλίνη και γύρω του τα πρόσωπα που παρευρίσκονται στη νεκρώσιμη ακολουθία: αριστερά ένας επίσκοπος που θυμιατίζει και ένας νεαρός διάκος και δεξιά ο ιερέας με ανοιχτό βιβλίο. Πίσω από την κλίνη υπάρχουν οι ψάλτες με τα κωνικά τους καπέλα, ρήτορες με λευκά τουρμπάνια, μοναχοί, μοναχές και πιστοί που πενθούν. Στο βάθος εικονίζεται μεγάλη εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον άγιο Δημήτριο, όπως υποδηλώνει και το ανάγλυφο με την προτομή του επάνω από την πόρτα της εισόδου.

Σπάνιες εικόνες τού Αγίου Δημητρίου πού φυλάσσονται στό Ελληνικό Ινστιτούτο  τής Βενετίας. Αντίγραφά τους βρίσκονται στόν Αγιο Δημήτριο.

Ιωάννης Αθ. Ψυχογιός.

Αλήθεια φανταστείτε ότι ο Ιωάννης Αθ. Ψυχογιός, πού γεννήθηκε τό 1889 στήν Αγία Μαρίνα, πήγε στούς Βαλκανικούς Πολέμους τό 1912-13 καί μέ τήν ελαχιστότητα τής μόρφωσής του κρατούσε ημερολόγιο. 

 Αλλά καί πγιός σέ λογάριαζε κι άν πνιγέσταν. Αυτή τήν εποχή οι φαντάροι δυό λεπτά άξιζαν.

Καί όμως αυτοί πολεμήσανε ....

 

Τό βιβλίο διατίθεται από τό "Βιβλιοχώρος Οιωνός " στήν Λαμία καί από τό λογιστικό γραφείο τής Βάσως Τσουραμάνη στήν Κάτω Τιθορέα.

Θεατρική Ομάδα στό Δαδί

   Πρόσκληση της Πρωτοβουλίας Πολιτών Αμφίκλειας, για δημιουργία θεατρικής ομάδας. Μία ακόμα ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία της Πρωτοβουλίας που περιμένει ανταπόκριση. Δεδομένου του ότι υπάρχει τοπική παράδοση και σε αυτό το θέμα, όπως φαίνεται και από την σχετική αναμνηστική φωτογραφία μετά από παράσταση της 10ετίας του '50, η πρωτοβουλία αναμένεται να ευοδωθεί.  

Δ. Καλπύρης 

Δαδιώτικα νέα τής Κυριακής

Μια σειρά από ενδιαφέρουσες δραστηριότητες την Κυριακή στην Αμφίκλεια αλλά και γενικότερα, είχαν σύμμαχο και τον θαυμάσιο καιρό. Η ιδιαίτερα οργανωτική  Ομάδα Αλληλεγγύης της Πρωτοβουλίας Πολιτών Αμφίκλειας συνεχίζει υπαίθρια το δημιουργικό - ψυχαγωγικό της έργο με πρωτότυπες δημιουργίες για διάθεση σε φιλανθρωπικά bazaar, οι μικροί σκακιστές του τοπικού "Α.Σ. ΔΙΟΝΥΣΟΣ" ασκούνται πνευματικά μέσω του παιχνιδιού, ενώ μεγάλος αριθμός αθλητών δρομέων του "ΔΙΟΝΥΣΟΥ" Αμφίκλειας πήρε μέρος και διακρίθηκε στον 1ο ΦΙΛΟΚΤΗΤΕΙΟ ΟΡΕΙΝΟ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ, στα μονοπάτια της Παύλιανης, με τον "δικό μας" Γιάννη Θανασιά να ανεβαίνει στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Και εις ανώτερα.

Δ. Καλπύρης

 

https://www.facebook.com/dionisos.amfiklia?hc_location=stream

 

https://www.facebook.com/stefanos.stamellos/media_set?set=a.10151654872202136.1073741871.716092135&type=3

Κέντρο Υγείας Αμφικλείας

ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ 11.10.2013 ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ - ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ.

Δ. Καλπύρης

Αμφίκλεια   

Η Υγεία στό Δαδί τό 1839.

Καί μιάς καί μιλάμε γιά υγεία , νά δούμε τί επίπεδο είχε τό Δαδί τό 1839.
Μιά κακιά συνήθεια νά " μήν βρακόνονται οι γυναίκες" ξεπεράστηκε.

Τό γεγονός ότι τό νεκροταφείο δέν είχε δέντρα, φυτεύτηκαν αρκετά.

 

 

Τό 1839

όμως τό Δαδί είχε δύο εμπειρικούς χειρουργούς γιατρούς καί πέντε διπλωματούχες μαμές.Είχε καί έναν εμβολιαστή πού έκανε εμβόλια γιά τίς αρώστιες τής εποχής.

Τώρα, τό 2013, δέν έχουμε ούτε ράμματα...   

Οχι στήν υγεία μέ ευρωπαϊκή πίστη.

Θέλουμε ευρωπαϊκή υγεία καί όχι υγεία μέ ευρωπαϊκή πίστη.

Γιά νά ραβόμαστε, ρέ γαμώτο, άμα ανοίξουμε κανά κεφάλι ή κόψουμε κανα χέρι.

Κέντρο Υγείας Αμφικλείας

'Ολοι στην συγκέντρωση της ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 11.10.2013 και ώρα 11.00πμ στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ  ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ, για στήριξη αλλά και αναβάθμιση του θεσμού, μιας ουσιαστικής Δημόσιας Υγείας.

ΔΙΚ    

Επιμορφωτικός-Εκπολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών Αμφίκλειας