Επιμορφωτικός - Εκπολιτισικός Σύλλογος Γυναικών Αμφίκλειας.

Λαϊκή βραδιά από το Σύλλογο Γυναικών Αμφίκλειας στις 10/8

O Σύλλογος Γυναικών Αμφίκλειας σας προσκαλεί σε μία λαϊκή βραδιά στην κάτω πλατεία Αμφίκλειας, το Σάββατο 10 Αυγούστου 2013 και ώρα 10 το βράδυ.Με την ορχήστρα από το γνωστό Αθηναϊκό μουσικό στέκι «στου Κορρέ».

Υπο την αιγίδα του Δήμου Αμφίκλειας – Ελάτειας.

Είσοδος ελέυθερη.

Γιορτή τών ρεβυθιών στό Παλαιοχώρι.

Ο σύλλογος Παλαιοχωριτών Δωριέων Φθιώτιδας μαζι με το σύλλογο Νέων-Φίλων Καλλιδρόμου διοργανώνουν την Τετάρτη 14 Αυγούστου παραδοσιακό Ρουμελιώτικο Πανηγύρι, με αξιόλογη ορχήστρα δημοτικών και λαικών τραγουδιών.

Την ίδια μέρα στο ίδιο χώρο θα γίνει και η 1η Γιορτή Ρεβιθιών, που σκοπό έχει την προβολή του ντόπιου παραδοσιακού προιόντος μας και των παραγωγών μας ,που με κόπο και μεράκι κάθε χρόνο παράγουν το νόστιμο προιόν τους.

Θα προσφερθουν δωρεάν εδέσματα απο ρεβίθια σε όλους τους επισκέπτες.

Συνεχίζουμε εδώ και αρκετά χρόνια να τιμούμε και να σεβόμαστε τις παραδόσεις,τον πολιτισμό και της αξίες των προγόνων μας.

Συνεχίζουμε και σήμερα στις δύσκολες στιγμές που περνάει η πατρίδα μας,να είμαστε αλληλέγγυοι με τις μικρές μας δυνάμεις σε αυτούς που ζούν στην επαρχία και παράγουν...

Το όμορφο Παλαιοχώρι και οι συλλογοί του, σας καλούν να περάσετε μια όμορφη βραδιά μαζί μας.

Στηρίξτε και διαδόστε αυτή την προσπαθειά μας.

Σας περιμένουμε!

Για τους συλλόγους

Ανδρέας Πιλάλης

6938699723

Ελληνόφωνη Καλαβρία από τήν Μαρία Σκουρολιάκου

Ελληνόφωνη Καλαβρία

«Kαι συ γλώσσα  μου  πεθαίνεις

  C’esu glossamu  pethenise

Για τον καιρό που περνά

Ja ton kero ti perani

Για τους ανθρώπους  που αλλάζουν

Ja tus athropu ti addhazusi

Εσύ  πεθαίνεις

Esu pethenise

Μαζί  σου πεθαίνει η ψυχή μου .

Methesu  petheni I psihimu  »

   ( Salvino Nucera : Ο ποιητής των Ελληνόφωνων της  Καλαβρίας .!

    Το  τραγούδι . Ο καλύτερος αγωγός   του πολιτισμού .   Με την   “καρντία” , των Ελλήνων εκεί στα Γκρεκάνικα χώματα  και τις μυρωδιές της γης και της ιστορίας.

   Τα  ονόματα , τις στράτες , τα θέατρα , τις εκκλησιές , τις λιόβολες φυσιογνωμίες  του  φτωχού  ιταλικού  νότου , όπου    ελληνικές  ψυχές έζησαν, μίλησαν ,τραγούδησαν,  χόρεψαν , ταξίδεψαν  την  Ελλάδα   πέρα απ΄το Ιόνιο , στο Ασπρομόντε , στην Καλαβρία, στον Κρότωνα, τη Σύβαρη, το  Σαλέντο , τον Ιέρακα.

   Εκεί  που οι λέξεις  του Ομήρου  μπήγονται στην καρδιά σαν καρφιά  στην απαίσια πραγματικότητα  και ματώνουν ή  θάπρεπε να ματώνουν τη θύμηση , με τη φράση των Γκραικάνων: ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΑΒΡΙΑ / ΚΑΙ ΘΕΛΩ  ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ  ΤΟΥΤΗ   ΜΕΓΑΛΗ ΓΛΩΣΣΑ .

    Μες΄τις κόκκινες γραμμές  που δένουν τις  ζωές  μας και στο κίτρινο χρώμα , που δεν είναι ήλιος , δεν είναι στάχυ, οι λέξεις  της φυλής μας ,  φυσούν απ΄τις παρυφές  των  Ελλήνων  όπου γης  κι έρχονται  τραγουδώντας  τις  μνήμες .

    Και  μη βιαστεί  κανείς  να πει :  Γυρίζει πίσω  ο κόσμος ; Τα πάντα ρει  που είπε και ο σοφός παππούς Ηράκλειτος . Αλήθεια  είναι , μα  εκεί στην κοίτη  του ποταμού  τα ψήγματα χρυσίζουν , μιλούν, υπάρχουν , ακόμα κι όταν κόβεται  το νερό στις πηγές, απ΄τους δράκους   των αληθινών παραμυθιών.

   

    Τούτη η  μικρή  κατάθεση ,  ας είναι φόρος  μνήμης     για τους 

προγόνους μας   της Στερεάς  Ελλάδας ,που ταξίδεψαν στην Κάτω Ιταλία και ίδρυσαν  την πόλη Λοκροί  στο ακρωτήριο Ζεφύριο , το 673πΧ  με το προσωνύμιο   Επιζεφύριοι Λοκροί  . Για   όλους τους Έλληνες  της Μεγάλης Ελλάδας , που  πάλεψαν   να κρατήσουν  την ελληνική γλώσσα,  με νύχια και με δόντια ,   έλκοντας ιταλικές λέξεις  και αντιπαλεύοντας  τη σαρωτική  Δύση  σε κάθε της επιβολή  . Κρατώντας , παρά τις αλλεπάλληλες  επιβολές  την ελληνικότητα και τον πολιτισμό τους .

      Διατηρώντας το απαρέμφατο στον Αόριστο :( Τί  ίρτετε κάμει ώδε;)  και τα πιό   ισχυρά γλωσσικά στοιχεία  που είναι τα  δωρικά προβυζαντινά λεξιλογικά στοιχεία της γλώσσας μας .   Αρχαίοι ελληνικοί όροι , που συναντούνται στον Ησίοδο με το άλφα  στη θέση του  ήτα ( λανός αντί ληνός , νασίδα αντί νησίδα , παττά αντί πηκτή  ).

   Το  αλάννω – ελαύνω= οργώνω . Λένε : Το πρωτινόν  gοθτει τε σπορίε, από σπέρρει  κι απόι  αλάννει  ( Πρώτα κόβει τις σποριές και έπειτα οργώνει ).

    Ο γλωσσολόγος Αναστ. Καραναστάσης  κατέγραψε στο μνημειώδες έργο του ‘’ΙΣΤΟΡΙΚΌ ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ   ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ  ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ (Ακαδημία Αθηνών  1984-1992)  έξι  χιλιάδες ελληνικές λέξεις .!

      Σήμερα τα Γκρεκάνικα ηχούν  πικρά νοσταλγικά , σκορπισμένες λέξεις στις κορυφογραμμές και στις  χαράδρες  του Ασπρομόντε , στις αρχαίες  πέτρες του θεάτρου των Λοκρών , στο  μοναστήρι του Οσίου   Ιωάννη του Θεριστή, στο μοναδικό  δωρικό  κίονα  του ιερού  της  Ήρας  στον Κρότωνα . Στα ψηφιδωτά της Σύβαρης   κι από κάτω περπατούν ζάπλουτοι  νεκροί . Βυζαντινοί  τρούλοι μες την απερίγραπτη  σιωπή  και μεγαλόπρεπα ερειπωμένες αψίδες  απ΄όπου πέρασε  καταλυτικά το αύριο.

    Ο χρόνος στήνει παντού καρτέρι . Συνκληρονόμοι στη φωτιά του,  πρόσωπα και πράγματα  περνούν ... Τί  θα μείνει;  Τα μάτια του ουρανού και η  ΜΝΗΜΗ .

    Στο Κέντρο  Ελληνόφωνων Σπουδών  στην Μπόβα Μαρίνα  το σύνθημα  είναι « Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ» , και η Απόφαση  του Συνεδρίου το 2002 , να γράφουν με ελληνικούς χαρακτήρες  στο εξής.

     Ο Αντόνιο Νουσέρα , ο καλύτερος χορευτής ,   με ταμπορέλο και οργανέτο και τη δίγλωσση τσαμπούνα(τσεραμέντα α paru),  όργανο αποκλειστικά των Ελληνόφωνων , χορεύει στην πλατεία του Αη Γιάννη, γκρεκάνικο μπαλέτο και όχι  ταραντέλλα ( η ταραντέλλα είναι Ναπολιτάνικη και πάει με το τέμπο  της απλής τσαμπούνας ). Το  Γκρεκάνικο τραγούδι , φέρνει  τον καημό  των Ελληνόφωνων :

Αnto  tafi  Omero   zitai ce seli  na mi reseni  I glossa  dikima 

«Από τον τάφο ο  Όμηρος  ζητάει  και θέλει να μην πεθάνει  η γλώσσα η δική μας ..».   (Domeniko  Nusera ).

      Στην καταιγίδα που  σβήνει  τα υλικά πράγματα , αλώβητη μένει μονάχα η ψυχή . Κι ότι έχει ψυχή δε χάνεται . Κρατάει μέσα του το σπόρο και  συνεχίζει  δένοντας το χτες με το σήμερα και το μέλλον.           

      Κάθε μέρα ερειπώνονται και ερημώνονται οι ρίζες .  Χτες   στο  Γκαλλισιανό , αύριο στην Κνωσσό ,  την άλλη στην Ολυμπία .  Μαύρο , είτε με φωτιά , είτε με τσεκούρι , είτε αλλάζοντας  έντεχνα ή βάρβαρα τις  σελίδες των βιβλίων . Αλλάζοντας, τις σελίδες  του νου και της ψυχής.

Αφαιρώντας  τη γλώσσα από παντού  , προτάσσοντας , ότι , τόσο απροκάλυπτα ζούμε  πλέον στη γη.

     Σ΄αυτό τον ανελέητο και άνισο  αγώνα , ας ακούσουμε  την πρόταση που κάνουν οι Γκραικάνοι για τη γλώσσα τους που αργοσβήνει , συνεχίζοντας πεισματικά  να δηλώνουν Έλληνες   . Ας ακούσουμε    το τραγούδι τους .

«Έχει μια γλώσσα  που πεθαίνει / Δεν έχει γιατρό για να τη γιάνει.

Η καρδιά μου πονάει πολύ / γιατί λίγα μπορώ να κάμω να μη χαθεί.

Να τη μιλάει όποιος την  ξέρει/Να τη μιλάει , να μην την ξεχνάει.

Να τη μιλάει με τα παιδιά /Να τη μιλάει  στη γειτονιά .

Να τη μιλάει με τους ξένους/ Να τη μιλάει να μη χαθεί .

Να τη μιλάει να μη ντραπεί .

Εghi mia glossa ti petheni/den eghi iatro tin a ti jani

I cardiamu poni paddi/ti ligo sonno gami   na mi ghati

Na ti platespi  pi tin sceri/ na tin platespi mi sdimmoni

Na tin platespi me ta pedia /na tin platespi stin ghitonia

Na tin platespi me tu scenu/ na tin platespi na mi ghadi

Na thn platespi na mi ndrpidhi »       

                                    ( Bruno Stelitano - ποιητής )

 «Αν  λησμονήσω τη γλώσσα  μου  είμαι χαμένος

  Είμαι χαμένος  γιατί λησμονάω τη γενιά μου »

                                      Bruno  Stelitano  

(Πληροφορίες , στοιχεία ιστορικά και τραγούδια  από  από το βιβλίο  

«ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΚΑΛΑΒΡΙΑ» εκδόσεις  Μίλητος 

© Σκουρολιάκου Μαρία

Τό συγκρότημα ENCARDIA στήν Αμφίκλεια

Σας ενημερώνουμε και σας καλούμε στο σημαντικό καλοκαιρινό μουσικό γεγονός, το οποίο διοργανώνει η "Πρωτοβουλία Πολιτών Αμφίκλειας"  με την συμπαράσταση του Δήμου Αμφίκλειας - Ελάτειας και το οποίο είναι η εμφάνιση του διάσημου συγκροτήματος "encardia" στις 07 Αυγούστου 2013 και ώρα 21.30 στο πέτρινο ανοιχτό θέατρο της Αμφίκλειας. [Περιοχή Αγίας Παρασκευής] http://www.encardia.gr/home/

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: prot.amfiklia@gmail.com    ΤΗΛ: 6977670055

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΑΔΙΟΥ [ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ]

6 Αυγούστου
Μεταμόρφωσις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

         Πανηγυρίζει και Ιερά Μονή Δαδίου

            ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΑΔΙΟΥ [ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ]

Η Μονή Δαδίου βρίσκεται σε απόσταση 5 χλμ. από την Αμφίκλεια προς το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. Δαδίον ήταν το όνομα της Αμφίκλειας κατά τους βυζαντινούς χρόνους και τη Φραγκοκρατία. Το όνομα Γαβριώτισσα οφείλεται κατά μια ερμηνεία στους γαύρους, τα δέντρα που περιβάλλουν τη μονή.

Η παράδοση αναφέρει ότι η μονή, που σύμφωνα με πατριαρχικό σιγίλλιο του 1789 ήταν σταυροπηγιακή, χτίστηκε στη θέση παλαιότερης, η οποία καταστράφηκε από πυρκαγιά. Το συγκρότημα έχει φρουριακή μορφή, αλλοιωμένη όμως από τις σύγχρονες επεμβάσεις.

Από την αρχική φάση διατηρείται μόνο το καθολικό, που είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο ναός ελλαδικού τύπου. Σύμφωνα με επιγραφή στο υπέρθυρο της αρχικής εισόδου ανεγέρθηκε το 1755. Οι τοιχογραφίες του εσωτερικού, καλής τέχνης, επιζωγραφίστηκαν εν μέρει το 1878. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο. Οι τοιχογραφίες του νάρθηκα με σκηνές από τη Δευτέρα Παρουσία είναι λαϊκότροπες.

Στα μετόχια της μονής ανήκει το μικρό θολοσκεπές ναΐδριο του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού, κατάγραφο με τοιχογραφίες του 1756.

Συντάκτης

Βασιλική Συθιακάκη, αρχαιολόγος

Σύλλογος Γυναικών Παλαιοχωρίου Δωριέων Ν. Φθιώτιδας

  

Σύλλογος Γυναικών Παλαιοχωρίου Δωριέων Ν. Φθιώτιδας

Σύλλογος με αξιόλογη πρωτοβουλία, ηλικίας  σχεδόν 15 χρόνων. Κατάφερε να ενώσει και να κρατήσει ζωντανό ένα κομμάτι της ντόπιας κοινωνίας, τις γυναίκες. Χάρις στις πρωτοβουλίες των γυναικών αναβιώνει το έθιμο της φασολάδας κάθε Καθαρή Δευτέρα στο χώρο του δημοτικού σχολείου και η καθιερωμένη πια γιορτή της πίτας τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου που συγκεντρώνει κόσμο από όλα τα χωριά του Δήμου, προσφέροντας παραδοσιακές πίτες και άλλα τοπικά προϊόντα με μουσική και χορό.

Αξιόλογη είναι επίσης και η συνεισφορά του συλλόγου Γυναικών τα τελευταία χρόνια στον τομέα των εκδρομών που διοργανώνει σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. [Διαδίκτυο]

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Για άλλη μια χρονιά ο Σύλλογος Γυναικών Παλαιοχωρίου Δωριέων του Ν. Φθιώτιδας, με αφορμή την περίφημη γιορτή της πίτας, συγκέντρωσε τους κατοίκους αλλά και πάρα πολλούς επισκέπτες στον φιλόξενο χώρο του παλιού Δημοτικού Σχολείου.  Στη συνέχεια και με κύριο πιάτο κάθε είδους παραδοσιακή πίτα αλλά και πολύ κέφι, η γιορτή εξελίχτηκε σε ένα όμορφο γλέντι. Τον ιδιαίτερο χορευτικό τόνο της βραδιάς, έδωσε ένα τμήμα του χορευτικού Συλλόγου Αμφίκλειας "Η ΔΑΔΙΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ."

                                                        Δ. Καλπύρης

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΠΡΟΥΝΗΣ - ΗΛΙΑΣ ΝΙΩΡΑΣ "ΖΩΝΤΑΝΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ"

Κατασκευή φράγματος στόν Κηφισσόν.

Από τήν εφημερίδα "Ο ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ" τής 31-8-1929.

Αμφίκλεια τό 1950.

Η ανατολική είσοδος τής πόλης, αλλά το 1950.

Απο τόν μαθητόκοσμο τής Β! Λυκείου Αμφικλείας

    Ολοκληρώθηκαν οι θερινές κινηματογραφικές προβολές τις οποίες επιμελήθηκε από 23-30.08.2013 ο μαθητόκοσμος της Β" Λυκείου Αμφίκλειας. Εξαιρετικές οι εντυπώσεις σύμφωνα με τους διοργανωτές, αλλά και τους θεατές οι οποίοι χάρηκαν και στήριξαν με την παρουσία τους την διοργάνωση. Οι χορηγοί όπως πάντα, απαραίτητοι στυλοβάτες. Καλό θα ήταν η εκδήλωση να καθιερωθεί και να εξελιχτεί. Τέλος, ο θαυμάσιος χώρος περιμένει να φιλοξενήσει στις 07 Αυγούστου την "top" μουσικοχορευτική εκδήλωση με τους διάσημους encardia.

Δ. Καλπύρης   

Οι γάμοι από τό 1853 μέχρι 1860.

Από τό βιβλίο τών αδειών γάμων τής Αρχιερατικής Περιφέρειας τού Δήμου Δρυμίας.

Εδώ φαίνονται οι γάμοι που έγιναν στήν Αρχιερατική Περιφέρεια Δρυμίας από τό 1853 μέχρι τό 1860, δηλαδή στό Δαδί καί στά γύρω χωριά Ξυλικοί, Σουβάλα, Γλούνιστα, Παλαιοχώρι, Ντερνίτσα, Ελευθεροχώρι, Δρακοσπηλιά κα.

Τότε είχε τό εκκλησιαστικό αξίωμα  τού "Σακκελάριου" ο Δαδιώτης Ιερέας Λουκάς Ευταξίας. Στήν σελίδα αυτή έχει υπογράψει ο υδρονομέας Δημήτριος Δαλαρούγκας, πώς καί τί?

 Εδώ φαίνονται τά ονόματα τών ιερέων τόσο του Δαδιού, όσο καί τών χωριών κατά τά έτη 1853 εως 1860.

 Επίσης φαίνονται καί τά ονόματα τών νεονύμφων καθώς καί ο τόπος καταγωγής των.

Η οικογένεια τού παπα-Κούσουλα στό Δαδί.

Πολλοί λέμε γιά τά επίθετα τού Δαδιού " α κάποτε ήταν κάποιος παπάς καί από τότε έμεινε". Ετσι έγινε καί μέ τό επίθετο "ΠΑΠΑΚΟΥΣΟΥΛΑΣ". Συναντάμε λοιπόν τόν παπα-Λουκά Κούσουλα πού ήταν εφημέριος στόν Αγιο Δημήτριο στά  1855. 

Αυτό φαίνεται από τό βιβλίο αδειών γάμων τού Δήμου Δρυμίας .Μέχρι τότε δεν φαίνεται αυτό τό επίθετο σέ χαρτιά τού Δαδιού όπως εκλογικοί κατάλογοι κά.